Merhabe herkeze,
beni yeniyim burda, oncelikle Turkcem fazla iyi degil (annem alman), yanlis yazarsam kusura bakmayin lutfen.
Artik ne yapacagimi bilmiyorum. Hikaye cok uzun aslinda, ama kisa anlatmaya calisacagim.
Ben ikinci kez evliyim, 5 bucuk sene evliyim. Ilk evliligim cok kotuydu, eski esim bana cok siddet uyguladi (onun psikoloji cok bozuktu) O evlilikten bir cocugum var.
Ayirldiktan sonra benden yas olarak biraz daha genc bir adam tanistim. Ilk 1 bucuk sene arada gorustuk, beni guldurdu ve mutlu etti, yinede ciddi bir iliski degildi. Bir anda adam kayboldu, 7 ay hic gormedim, baska ulkeye gitmeye zorundaydi cunku onun kagit adresi ordaydi. Burda bir abisi ve baska akrabalari var . O aylar icinde cok uzgundum cok aci cektim cunku ona karsi cok duygularim oldugu anlamistim. Bir an yine buraya geldi, ilk yaman iletisimiz yoktu, baska kadinlarla da yazisti bildigim kadar. Bir anda aramaya basladi . Bana durumu anlatti...burda kalmak icin evlenmesi gerekti yoksa Turkiyeye gonderilecekti. Ben ona ilk gunden beri dedim : seni seviyorum, ama sen beni sevmiyorsun. Yine de sana yardim edebilirim (senle evlenecegim yani), ama beraber oturmicagiz falan, sen yoluna ben yoluma. O hep dedi "yok, bende seni seviyorum simdi, sen kendini sevdirdin bana vs." Cok cabaladi. Burdaki Ailesiyle tanistirdi beni. Ben ona inanmaya basladim. Kagitlar hazirlandik, evlendik. Benim aileme bugune kadar soylemedim. Hep erteledik sonra beraber oldugumuzu anlatacagiz falan. Daha uygundu boyle, cunku ayni zamanda eski esimden tehdit aldigim icin (oldurecekti beni falan) ve gercekten buyuk risk vardi.
Ilk 4 sene cok guzel yurudu hersey. Gercekten inanabildim ve guvenebildim ona. Beraber gulduk, yedik, agladik vs. Depresyon sorunlarim var 17 senedir, o durumda hep destek oldu bana. 1 bucuk sene once kendi sirket (Abisinden kendi adina uzerine almis) acti. O gunden hersey cok degisti. Cok is oldugu icin gece gunduz calisti. Yine de eve geldi hep. Yavas Yavas daha yakin oldugu icin kuzenisinde yatmaya basladi. Yine de eve geldi her iki gun mesela. Ama yavas yavas daha az eve gelmeye basladi. Abisine bir kere de gecen sene soyledim, onunla konustu, ama islerden dolayi fazla bir sey degismedi. Gecen sene kasimda suresiz oturum aldi. Ben hep korktum beni terk edecegi , yillar icinde arada dedim, o hep dedi „inanmiyorsun ve guvenmiyorsun bana“. Ben ona guvenmek istedim ama. Oturumun once ve sonra ayni sey. Bazen haftada bir eve geliyor, bazen iki hafta bir. Ben ona hep yazdim veya aradim, ama fazla degil. Cogu zaman telefonu acmiyor. Sadece bana degil, baska arkadaslar da ayni sey anlatti bana. Sirket uzerine aldiktan sonra cok degismis, birkac ay hic uymadi, mesela bir gecede 3 saat, birkac saat sonra 3 saat falan. Bence sorunlardan ve isten dolayi psikolojisi bozuldu.

Bu sene bir ev aldigi haber oldum. Ev bide cok yakin benim evime, yureyerek gidebilirim oraya. Birkac ay once bana dedi „ ben abim icin bir ev almam lazim.“ Yeni ev abisi icin oldugu sandim. Birkac defa orda gordugum icin suphelendim ve 4 hafta once sinir krizi gecirdim. Yuzusune dedim ev aldigi ve ilk an cok kizdi, onu takip ettigimi diyor (bu dogrudu, cok defa takip ettim cunku bir sene dir suphe icinde yasiyorum). Ilk an cok cok kizdi sokakta bana. Sonra rahat oldu ve duzgun konustuk, aksam herseyi konusacagimizi dedi. Soz tuttu, aksam geldi birkac saat cok seyler anlatti bana. Kendisiden bana dedi „evet, ev kendi adima aldim, ama bu benim evim degil. Aile icin koruma adina yarin obur gun sorun ciksa devletten“ (sirket yuzunden birkac tane sorun oldu“. Orda uydugu biliyorum. Yine de ona soz verdim orda beklemicegim takip etmicegimi. Evliligimiyi kurtarmak icin buna raziydim ve sonra oraya hic gitmedim, sadece orda gecmek zorunda kalsam geciyorum tramvayla mesela.
Yalvarmaya aglamaya onun onunde biraktim. 3 gun simdi ona yazmadim, o da yazmiyor. Bu aksam ona mesaj yazdim, kagitlar icin bir bilgi lazim ondan. Birkac daka once bana cevap gonderdi.
Cok yakindir ama ulasamiyorum duygusal olarak ve bu cok zor bir durum. Uzun konustugumuz gun cok iyidi, cok iyi ve saygili konustuk. Birkac defa bana beni sevdigi ve her zaman yanimda olacagi dedi. O gun de bosanmak konusu acti, ama onun sorunlar yuzunden diyor. Ben ona o gun 100 defa dedim : Gercek sebebi soyle, daha iyi saygili bir sekilden ayril , sevmiyorsan yada sebep ne olursa olsun bana soyle. Tabiki uzulecegim dedim, ama en azindan hersey temiz durust olsun ve hayatimi devam edebilirim. Ama yine de „yok, oyle bir sey yok, ama bana boyle saygili bir sekilde senden ayrilma firsati verdigin icin tesekkur ederim“.
Her zaman kiskandim da, baska biri var diye, ama burda galiba yok, Turkiyede belki var, yine de Temiz kalbim oldugu icin sevdigi dedi. Sonra iki defa eve geldi, ben ona rica ettim ve soz verdigi icin geldi, ama simdi iki hafta olacak gelmedi. Cok cok aci cekiyorum.

Sizce bu evlilik bitti mi? Sizce ben ona o kadar mantikli bir sekilde benden temiz ayrilma firsat versem niye firsati kacirdi ve ayrilmiyor? Niye hic yazmiyor beni boyle redediyor beni?

Ben uzerisine gitmek istemiyorum. Cok okuyorum ve izliyorum boyle konular hakkinda ve psikolojlar diyorlar iletisim kurmamak ve sadece isler hakkinda yazismali falan.
Gecen sene ve bu sene basinda cok seyler denedim onu geri kazanmaya. Ama bir tur hepsi bos. Ben onun adisinda da aciyorum, belli ki sorunlar var onun, hep dert icinde ve rahat olmak istiyor. Ne yapcagimi gercekten bilmiyorum. Bu dertler yuzunden gecen sene hastanede bir gece yattim ( kalp agri ve tensionum acayip yukseldi). O gunden sonra hep hasta gibiydim. Uyamadim hafatlarca, titriyorum ve panik ataklar geciriyorum her gun. O bana karsa senelerce o kadar iyidi ve simdi sanki baska insan.

Sizin fikirlerinizin icin simdiden tesekkur ederim.