Herkese merhaba,

İlk defa bu platforma bu denli ihtiyac duyuyorum. Lutfen benden yardımlarınızı, tavsiyelerinizi, tesellilerinizi esirgemeyin.
Bir sure once hic istemediğim ve nasil olduğunu anlamadığım bir konuda yemin etmiş bulundum.
Konu şoyle, erkek arkadaşım hic alakası olmayan bir konuda bana eski erkek arkadaşıma yonelik bir ima da bulundu. HÂl ona karşı bisiler hissettiğimi ve icinde bulunduğumuz durumu bu sebeple yaptığımı ima etti. Daha doğrusu boyle mi diye sordu. Bunu duşunmesine sebebiyet verebilecek bir durum oluştu onun acısından. Ama benim aklımdan dahi gecmediği icin sok gecirdim. Hic aklimda yoktu, bir anda neye uğradığını şaşırdim ve hic yapmadığım, hÂl daha nasıl olduğunu anlamadigim bir şekilde ( cok ağlıyor ve aşırı duygusal olduğum bir anda) " eğer boyle dusunduysem, bu niyetle yaptıysam tum ailemin, sevdiklerimin olumunu gostersin Allah, oyle perişan olayım, gun yuzu gormeyeyim eğer bu niyetteysem " dedim.

Bunu nasıl dedim bilmiyorum. Nasıl bu kadar aptal, bu kadar gucsuz olabildim bilmiyorum. Hani insan bazen istemediği bir şeyi yapmış bulur ya kendini, tam olarak oyle oldum. Cok ağlıyor, cok şaşırmış bir haldeydim. Cıktı ağzımdan. Gunlerdir yedim bitirdim kendimi.

Arkadaşlar ben etrafımda aklı başında biri olarak taninirim. Tutarsız , anlamsız davranışlarım, durup durup yemin eden bir halim yoktur. Nasıl dedim tum bunları bilmiyorum. Kahrediyorum kendimi. Demek ki aklı başında sanıyordum ya da saniliyordum. Cunku aklı selim kimse boyle bir şey demez.

Yemin ettiğim konuda samimiydim. Gercekten aklımın ucundan gecmeyen bir konudan dolayı yargilanmistim. Erkek arkadasimi cok seviyorum ama hani bazen insan eskiye, eski gunlere ozlem duyar, bazen gecmişinde ki insanlara karşı icinden " ne gunlerdi" der bir ozlem duyarsın. Ya da bazen bir donem hayatında olmuş birinin arkadaşlığını ozlersin. Bu his zaman zaman geliyor ve diyorum ki yalan yere mi yemin ettim ?

Her şekilde yemin etmiş olmak beni kahrediyor. Arkadaşlar o gunden beridir neredeyse doğru duzgun yemek yemiyorum, uyuyamıyorum. Annem babam kardeşlerimin tek tek acısını gorurum diye duşunup kahroluyorum, oyle ya da boyle yemin etmiş olmak beni kahretti. Ruh sağlığım bozuldu. 3 haftada 4 kilo verdim. Cok kotu bir haldeyim. Bunu yaşayacağım korkusu, pişmanlığı beni almış durumda. Kabuslar goruyorum. Bana ne onerirsiniz ? Bu aptallığımdan nasıl kurtulur refaha ererim ? Erer miyim ?