34 yaşındayım .Tartışma ortamı olduğu zaman kendımle alakalı konuda dozunda konuşurum.
Yakın ve akrabaların arasındaki meselelerde direkt dahil olmadığım ama ucu cekirdek aileme dokunan olaylarda, bilgi sahibiysem kendimi olayların ortasında buluyorum.
Boş konuşmuyorum ama neden avukatlık yaptığımı anlayamıyorum.
Fikirlerimi soylemekten cekinmiyorum.Haklıya haklı haksıza haksızsın.
Tartışma ortamından sonra "konuşulmasa da olurmuş"kendi kendime diyorum..adım diye gecsın ..laboum da bunları bize dedi diye demesinler.bu yuzden pişman oluyorum.
Sonuc olarak;
Susacağım ya da yorum yapmayacağım diyorum atmosfere kapılıyorum .
.Nasıl cozeceğim?Nasıl susuluyor?
Gerektiği kadar az nasıl konusuluyor?