Evet başlıktan da anlayacağınız gibi sorunum annem. Konuyu ozet geceyim hemen. Fikirlerinize ihtiyacım var. 25 yaşında , universite mezunu ve calışan bir kızım . İki gun sonra kurban bayramı tatilinde 3 gunluğune Ayvalık tataflarında bir ev kiralamış annem. Fikrimizi sormadan tabi. Ben denizi girmekten hic hoşlanmam, bunu herkes bilir. Şu 3 gunluk tatilimi de bu onlarla giderek oldurmek istemiyorum. Cunku hicbir zevk almadan gidip gelmiş olacağım. Sorun şu ki anneme onlarla gitmek istemediğimi soylememe rağmen bunu asla anlamıyor. Hala bir birey olduğumun ve her yere kucuk cocuk gibi elimden tutarak goturemeyeceğinin farkında değil. Soyadım aynı olduğu surece onun kurallarının gecerli olduğunu, eğer istemiyorsam evden gidebileceğimi soyluyor; sunduğu imkanlardan mahkum bırakarak ders vermeye calışıyor. Arabasını vermemek, kartlarımı iptal ettirmek gibi mesela. Ki ben 1 yıldır kendi ihtiyaclarımı kendim karşılıyorum, maddi olarak hicbir talebim ve beklentim yok . Yani konuşulmuyor , kafasında neyse odur doğru. Napacağımı bilmiyorum. Onlarla gitmeyeceğim ama sonrasında aylarca aynı evin icerisinde konuşmayacak, surat yapacak, bunu yaşadım biliyorum ve tekrar tekrar aynı şeyleri yaşamaktan cok yoruldum. Ne yapmalıyım. Bir birey olduğumu ve kendi hayatımın olduğunu hatırlaması icin gitmemekte ısrarcı olmam gerektiğini duşunuyorum. Sizce ne yapmalıyım? Teşekkur ederim şimdiden .
Annemmm...
Hayatın İçinden0 Mesaj
●1 Görüntüleme
- ReadBull.net
- Kültür & Yaşam & Danışman
- Hayatın İçinden
- Annemmm...
-
25-09-2022, 10:57:45
Evet başlıktan da anlayacağınız gibi sorunum annem. Konuyu ozet geceyim hemen. Fikirlerinize ihtiyacım var. 25 yaşında , universite mezunu ve calışan bir kızım . İki gun sonra kurban bayramı tatilinde 3 gunluğune Ayvalık tataflarında bir ev kiralamış annem. Fikrimizi sormadan tabi. Ben denizi girmekten hic hoşlanmam, bunu herkes bilir. Şu 3 gunluk tatilimi de bu onlarla giderek oldurmek istemiyorum. Cunku hicbir zevk almadan gidip gelmiş olacağım. Sorun şu ki anneme onlarla gitmek istemediğimi soylememe rağmen bunu asla anlamıyor. Hala bir birey olduğumun ve her yere kucuk cocuk gibi elimden tutarak goturemeyeceğinin farkında değil. Soyadım aynı olduğu surece onun kurallarının gecerli olduğunu, eğer istemiyorsam evden gidebileceğimi soyluyor; sunduğu imkanlardan mahkum bırakarak ders vermeye calışıyor. Arabasını vermemek, kartlarımı iptal ettirmek gibi mesela. Ki ben 1 yıldır kendi ihtiyaclarımı kendim karşılıyorum, maddi olarak hicbir talebim ve beklentim yok . Yani konuşulmuyor , kafasında neyse odur doğru. Napacağımı bilmiyorum. Onlarla gitmeyeceğim ama sonrasında aylarca aynı evin icerisinde konuşmayacak, surat yapacak, bunu yaşadım biliyorum ve tekrar tekrar aynı şeyleri yaşamaktan cok yoruldum. Ne yapmalıyım. Bir birey olduğumu ve kendi hayatımın olduğunu hatırlaması icin gitmemekte ısrarcı olmam gerektiğini duşunuyorum. Sizce ne yapmalıyım? Teşekkur ederim şimdiden .