Bir nefes almaya geldim cunku cok daraldım hanımlar.

Beni linc edecekler şoyle dursun lutfen de halimi anlayacaklarla dertleşmeye geldim. O nedenle de uzun yazdım. Vay uzunmuş şuymul buymuş demeyin o nedenle.

Oğlum 2 yaşında. Ağırlıklı olarak annem bakıyor. Arada da babannemiz. Babaanne arada bakıyor cunku anneme gore babaanne kendisi gibi ozenli bakmıyor. Hoş cocuğumun duzeni de bozulmasın diye sık değişiklik benim de tercihim değil.

Beni hatırlayan var mı bilmiyorum, annemlere aynı apartmandayız. Yemeklerimizi de ağırlıklı olarak annemlerde yiyoruz.(eşim genellikle gec geldiğinden o olmuyor)

Gerek annemin yaşı, gerek benim tum paramla yapabileceğim yardımları geri cevirmesi (temizlik icin yardımcı, halıların yıkatılması vb) gerekse oğluma benim evimde bakmak istememesi (bu da ayrı bir konu baştan ayağı) nedeniyle tam da bakıcı konusuna guc kotek karar vermiştim ki bu virus belası geldi cattı. Hatta annemleri başka yere taşınmaya bile ikna etmiştim. (şimdi benim yanımda kirada oturuyorlar kendi evleri de var.) Fakat şu an taşınmayı da ertelediler.

Cocuk kolay değil, yaş var zaten. Bari bir kac şeyde beni dinle anne. Yok. Asla. Oğlanı dışarı cıkartıyor akşamları. Tam ben işten gelirken ya kapıda karşılaşıyoruz ya apartmanın bahcesinde. Ustumu başımı bile değiştiremiyorum. O halde cocukla artık kac olursa 8 8bucuğa kadar dışarıdayız.
Diyorum annecim zaten yoruluyorsun indirme şu cocuğu. Ben geleyim ustumu değişeyim temzileneyim oğlanı yedireyim ben cıkartırım. Bir yaparsa 2. Gun aynı. Hoop biz yemek yedik yiyoruz diyene kadar 8bucuk 9oluyor bizim yemek saati.

Sofraya oturuyoruz, bırak butun gun cocuklasın zaten. Annane bugun şunu mu yaptı, annane ne dedi. Yemesi problemli zaten sıpamın. Annanesi gun icinde olan birşey dedi mi hoop o mama sandalyesinden kalkıyor onu bana gostermeye kalkıyor benimki sonra yemek hak getire.

Ozellikle annemin bu son yaptığı beni artık iyice cozumsuz yaptı. Yemek olayı gibi bakmayın ya oğlanı aldım mesela emziriyorum geliyor giriyor burnumuzun dibine. Birlikte bir ortamdayız eşim var ben varım duştu orneğin oğlum annem herkesten once susturayım seveyim telaşında.

Yapma annecim, etme annecim anlamıyor. Oğlanı işten gelince direkt alayımı denedim benim sıpa da o an oyunu VS bozuluyorsa gelmek istemiyor falan derken kısır donguye girdim.

Ya bazen diyorum ki şunu gelinler anlatıyor kaynanam şunu yaptı bunu yaptı diye. Haksızlık da yapmak istemiyorum ama bazen cidden cok bunalıyorum. Kırıcı olmamaya calışıyorum ama cok zorlanıyorum. Gercekten covidin en cok artış gosterdiği kentlerden birindeyiz. Şu aşama beni bakıcı konusunda cok cok endişelendiriyor. Fakat anneme de artık dayanamıyorum (bu tabi sadece soylediğim konulardaki catışmalarda)
Muhakkak buraya kadar okuyup aynı şeyleri yaşadık diyen cıkacaktır. Nolur bana birşeyler soyleyin de ferahlayım.