Merhaba kızlar.
Benim bir abim var ama ne abi. Aramızda iki yaş var ben 21 o 23 yaşında. Bana, anneme ve babama karşı aşırı agresif. Diğer insanlara karşı daha uysal ve daha saygılı.

Her şeyi eleştiriyor, ailemizi hep kucumsuyor. Annemin yaptığı yemeği, temizliği, kilosunu alay konusu yapıyor. Babamın utangaclığıyla dalga geciyor. Beni de her şeyimle eleştiriyor. Her şeyi bağırarak ve koyarak soyluyor. Annem de butun bunlara o kadar alışmış ki tepki bile vermiyor ne derse yapıyor. (Babam yurtdışında calışıyor ben de universite icin evde değildim zaten)
Eve girer girmez ne yemek yaptın diye anneme bağırıyor. Annem ne yemek yapmış olursa olsun bu ne boyle yemek mi olur aynı yal gibi olmuş falan diyor. Annem de hemen ne yemek istediğini soruyor hemen yapayım mı falan diyor. Ya o kadar cok şey oluyor ki hangi birini yazsam bilemiyorum. Banyodaki liften babamın yapacağı yatırıma kadar her şeyi eleştiriyor ve kucumsuyor.

Karantina surecinden beri kafayı yiyecek gibi oluyorum evde terslediğim zaman ustume yuruyor cunku. Ben aşırı sakin bir insanımdır ama beni cileden cıkarıyor bu sinirimi ifade edemediğim icin de kin tutmaya başlıyorum.

Bundan 3 4 hafta once bir olay oldu. Bizde iki tane araba var bi tanesi yeni bi tanesi biraz eşli bi araba. Ben ehliyetimi yeni aldım ve yeni araba otomatik olduğu icin onu kullanıyorum. Kendisi de bazen yeni arabayı alıyor benzinini bitirip kapının onune koyuyor. Boyle olduğu zamanlarda annem bana kızıyor arabanın anahtarını ortaya atıyorsun o da alıyor işte diyor. Annem boyle soyleyince ben de araba anahtarını odama almaya başladım. Bir gun geldi bağırdı bu arabanın anahtarı neden onun odasında sanki kendi malı mı o anahtar vestiyerde duracak diye evde esip gurluyor. (Ben ehliyet alırken evde tek araba vardı ve bana calışmam icin arabayı bi kere bile vermedi. Ehliyeti aldıktan sonra bile hic vermedi. Bunun da kinini tuttuğum icin o an patladım) bağırmaya başladım sen kendini ne sanıyorsun, benimle duzgun konuş, bana bağırmazsın, senden nefret ediyorum falan diye. Sonra sinirlerim bozuldu ağlamaya basladım. Annemle abimde bir ziyarete gideceklerdi bana bir şey demeden gittiler.

Cok sinirlerim bozuldu sonra bağırdığım icin pişman oldum cunku bi daha hic arabayı almadı. O gunden sonra annem herkese bunu anlatıp bu kız cok fena, sakin duruyor ama kendisi abisinden de deli gibi konuşmaya başladı bu da cok zoruma gitti cunku abim bişe aynı kopek gibi davranıyor ve herkes bunu biliyor. Buna rağmen beni ondan bile kotu anlatıyor insanlara. Arabayı abime vermememi annem kendisi soyledi ama ben cok sinirlendiğimde de benim arkamda durmadı ver arabanın anahtarını dedi.

Anlatacak o kadar cok şey var ki cok uzun oldu. artık dayanamıyorum bunlara katlanmaya. İş arıyorum ama daha ortada kesin bir şey de yok butun gun kafayı yiyorum. Ailem de abim icin o oyle onu bu şekilde kabul et diyorlar. Dayanamıyorum