2 yıla yaklaşan bir ilişkim var farkli şehirlerdeyiz. Bu yaz soz yapacaktık virus nedeniyle erteledik.Artık başlayalım eşyalara diyordu bir yerden. Aileside cok istiyordu ben şuanda calışmıyorum uni mezunuyum ve cok kotu psikolojim bozuldu artık işsizlikten bu beni duşunduruyordu. Artık birşeyler yapalim diye ustume geldi son zamanlarda aileside baski yapiyordu. Surekli kavgalar cıkiyordu maalesef bende cok ağır konuşuyorum cunku ofkelenince gozum gormuyor hic bir şeyi. Ben al demedim ama bak şimdiden diyor. Annemde daha tanışmadık bunları o zaman gelince konuşuruz diyordu. Derken derken birikti herşey bir gun abisi yengesi var onlara gitti bir yere gittiği zaman beni cok sormaz. bende bir yere gittiğinde beni unutuyorsun dedim yine kavga etmeye başladık ailemle arami bozacaksin dedi ben ailesine hic bir şey dememiştim. Kendisine kiziyordum artık ağrima gitti ve ayrilalim bitsin dedim hayir dedi mesajlar attı konuşmadım bir kac gun. Sonra barışıyoruz zannederken denedim ama soğuttun kendinden birikmiş hersey zamana birakalim dedi. 3 haftadir ayriyiz bu surecte hatami telafi etmek icin ozur diledim telefonda ağladim yapamadigimi soyledim uzunca bir mesaj da attım. ama geri adım atmadi herşeyin suclusu ben oldum. Cok ağır konuşuyorsun ve erkekliğime laf ediyorsun barişsak yine ayni olacak zamana birakalim dedi... En sonunda Bende sevseydin bu kadar gurur yapmazdin donerdin dedim. Bak yine aynisin dedi guvenin yok dedi susuyorum ben iyi değilim dedi. Ne yapmalıyım bundan sonra geri mi durmaliyim yoksa gonlunumu almaliyim biraz uzun oldu kusura bakmayın