Gunaydın hanımlar..
Benim derdim kızım. 2 yaşına girecek Allah nasip ederse 1 ay sonra. 32 haftalık doğdu premature olarak cok sıkıntı cektik gozunde sıkıntı vardı ciğerleri tam olarak gelişmemişti. Hastanede kaldık uzun bir sure. Ankara evim arası mekik dokuduk her ay. Kilo ve kan problemimiz vardı hic kilo almıyor ve kanını yukseltemiyorduk. Cok şukur bu ay kan tahlili ilk defa duzgun cıktı. Kiloyu da onemsemiyorum artık.

Tam bu sorunları aştık biraz olsun kendini topladı derken şimdi de 2 yaş sendromu başladı sanırım onceden 11 e kadar uyuyan cocuk sabah 7 de ayakta uyanıyor ama cıldırmış gibi ağlıyor surekli yere atıyor kendini sıkıyor kucağıma almam imkansız. Cok hırcın oldu uyutmak icin yanına yatıyorum surekli saclarımı koparıyor. O kadar canım yanıyor sabır sabır diyorum. Yapmaması gerektiğini anlatıyorum yine ağlıyor. Artık saclarımı tarayamıyorum o kadar acıyor. Yemek yiyemiyorum asla surekli ağlıyor eşim gelince 10 dk tutuyor oyle yiyorum. Ağlamaktan kastım gozunden yaş dahi akmıyor bağırıyor kendini yırtıyor. Dun sabah ne kadar ağladıysa burnundan kan boşaldı. Tahammul edemiyorum artık bir yere gidemiyorum eve kimseyi almıyor biri gelirse gidene kadar ağlıyor artık cozemiyorum bu sorunu goturmediğim doktor kalmadı artık buradaki hastanedeki herkes beni tanıyor 2 yıldır mekik dokuyorum. Piskologundan alda ramatolojiye kadar goturdum ağrısı mı var neden boyle diye. Artık doktor Bi dahaki sefere mr cektirelim ne var bu cocuğun bilmiyorum dedi. Yani anlatabildim mi bilmiyorum. Kvye dun bayram icin yardıma gidecektim sabah aradım geliyorum diye yok yok ben hallettim işimi kızına bakmaktansa butun gun iş gorurum caya gelin siz dedi gittik sen bu cocuğa nasıl katlanıyorsun dedi o kadar zoruma gitti ki napıyım anne kendi cocuğum copun kenarına mı koyayım dedim cevap veremedi.. Yani Bi fikir Bi tavsiye benim cocuğum da boyleydi duzeldi diyen biri cıkar mı