Merhaba hanımlar. Uzun zamandır kenardan kenardan sizin dertlerinize ortak oluyordum ama dertsiz birgun gecmiyor ne yazık ki.
Direkt konuya geceyim izninizle. Universitede başlayan ve şu ana kadar inişli cıkışlı devam eden bir ilişkim var. Aynı universiteden mezun olduk ve mezun olduk. Erkek arkadaşım mezun olduğumuz gibi evlenmek istedi ve ben de maddi olarak kendimi garantiye almadan evlenmek istemediğimi soyledim.
Babam cok ataerkil bir insandır ve kız cocuklarına değer vermez. Maaşı olan her kıza cop muamelesi yapıp maddi somuru uyguladı ve bana kadar herkes huzursuzluk cıkmasın diye bunu kabul etmek zorunda kaldık. Erkek arkadaşımın evlilik isteğine de ''maddi olarak ailem bana hicbir şey yapmayacak her şeyi kendim yapmak zorundayım bu yuzden işimi sağlama almadığım surece evlenemem. Kız kardeşim universite okuyor onun da desteği ihtiyacı var bunları ve bazı şeyleri ustelenmek zorundayım" diye karşılık verdim. Tabi once ikna olmadı ama sonra kabul etti.
Daha sonra ikimiz de maddi manevi ayaklarımız daha sağlam basmaya başlayınca evlilik işini yavaştan gercekleştirmeye karar verdik. Ben once ablasıyla tanıştım ve problem o zaman başladı. Ablasıyla problemsiz bir şekilde oturup sohbet ederken birden yuzume karşı "baban bir yatırım falan mı yaptı neden para desteğinde bulunuyorsun" demez mi. Kendimi o anda o kadar kotu hissettim ki. Normalde gayet saygılıyken kendimi tutamadım ve "bu benle babam arasındaki mesele buranın konusu değil" dedim. Tabiki erkek arkadaşım bunu yanlış bulduğu icin kavga etmeye başladık ablası gittikten sonra.

Babam bana yanlış davranmış olabilir kızlar ama inanın zaten maddi durumu belli zaten bana vereceği şey kısıtlı olurdu evliliğimde. Bu zamana kadar zorlukla okudum buyudum ama kin gutmedim babama doğru bir şey yaptığında da hakkını verdim her yerde. Ne olursa olsun babamı o duruma duşurmek kanıma cok dokundu. Erkek arkadaşım ise kendi ailesine her şeyi acık acık anlattığını yalan soyleyemeyeceğini anlattı. Bundan sonra dikkat ederim dedi. Ablam duşunememiş dedi uzatmadım.

Daha sonra kız isteme gecesinde her şey problemsiz giderken annesi birden bire "sansparaben istediği kadar ailesine maddi manevi yardımda bulunabilir benimi oğlum oyle biri değil rahat olun" dedi. O gunden beri kendime gelemiyorum.
Annem cok cok uzuldu neden elin adamına karşı babanı bu konuma soktun diyor. Ben de en az onun kadar uzuldum. Babam o anda bozuldu cevaplarını saygısızlık yapmadan verdi ama ben yaşlı başlı o haline bakıp kendimi cok suclu hissettim. Arada problem yok sanıyor ama biz o gunden beri konuşmuyorduk sevgilimle.
Sabah konuşmak istedi ama geri adım atmıyor ailem neden evlenmiyor dediğinde durust davrandım diye suclu muyum diyor? Benim ve ailemin ne duruma duştuğunu gormuyor musun diyince de tamam kaldıramıyorsan bu iş biter diyor.
Ben ne yapayım kızlar sizce haklı değil miyim? Siz benim yerimde olsanız ne yapardınız?