Merhabalar yeniden. Aslinda bir dert degil benimkisi ama cok arada kaldım bu yuzden evinde olan sadece eviyle ilgilenen hanımların manevi durumlarini merak ediyorum. Cevremde bu zamana dek aile sirketimiz olmasi itibariyle herkes calıştı. Bende kendimi bildim bileli 4 5 yaslarindan itibaren hep buyuklerle birlikte işe koşturdum. Su an esimde ben de pandemiden dolayi ayri hastanelerde calisan doktoruz ve aramizda 2.5 saatlik mesafe var. Ben uzaga atandim. Londra gibi bir yerde hayat sartlari cok pahali. Esimin kazandigi bize artmadan ucu ucuna yeter. Pahali ama bura sartlarina gore uygun bir evde yaşıyoruz. Esim fazla ayriyiz istersen işi birak dedi ki su aralar bunu gercekten cok istiyorum ama bir yandan da korkularim var ben pek yokluk cekmedim. Buraya geldiğimden beri disari cikip para harcama olayına girmedim. Esimin ailesini zaten anlatmıştım benim evime kamp kurup gardrobumu bosaltip kendi esyalarini dolduran insanlar. Yani esimde olsa nasil diyorum sadece ona yuk olurum. Tabiki yuk olunmaz ama ben oyle hissediyorum cunku hep calistim kimseden para istedigimi hatirlamiyorum. Ama boyle de evli gibi degiliz 2 3 aydir. Uzerimde kendi kendime kurdugum bu baskiyi nasil asarim bilmiyorum