Merhaba kizlar,

kendimi bulma yolunda size bu sefer farkli bir dertle yaziyorum.

ben ne zaman hakli olsam tartisma aninda ya da kendimi ifade ederken haksiz duruma dusuyorum.

Daha bu sabah yasadigim olayi anlatiyorum:

gratis tarzi bir yere gittim ve bir kac cikti aldim. Ciktilari kendim bastim kabinde calisan yoktu. Orada calisan kiza gittim ciktilarimi verebilir misiniz dedim. Kadin afra tafra yaparak bekle dedi sonra agirdan alarak geldi. Eger bakmasaydim elindeki ojeleri dizmeye devam edecekti neredeyse. Kabine gecti bu sefer sinirli bir sekilde e hani daha ciktilar yokki? Diye tavir yapmaya devam etti. Sonra arkasini dondu diger musteriyle sohbete basladi. Siz de mi birsey basacaksiniz uzun surerse biraz dolasin falan. Bu arada ciktilar geldi ama bu hic bakmiyor. Ben de kabine tikladim ve ciktilar dedim.

kadin bir hisimla bana bagirmaya basladi tabi ben de ona. Boyle yapamazsin bana diyince o kadin senden onceydi demez mi? Halbuki ben isimi bitirip onu cagirdim kadin hala ugraisyor ve soru bile sormadi.

Kasaya dogru giderken megerse patron ordaymis onun yanina gitti beni anlatiyor geldi bana bagirdi falan diye. Bu sefer ben de gittim ama agzimdan cikan cumleleri duysaniz yarim yarim ve kendimi hiic ifade edemiyorum. Sacma sapan konustum. Isinizi duzgun yapin diyince bana guldu ve ben isimi yapiyorum cik git dukkandan dedi ya?! Ben bu konuda hakliydim ama haksiz oldum, patronu benden ozur diledi onun adina ama sanki gecistirmek icin.

artik bilerek insanlarin beni sectigini dusunuyorum. Kendinden emin durus diyorlar ama o nedir? Ben 1.53 boyunda ufak tefek bir insanim ve beni kimse ciddiye almiyor sanki.

isin en komik tarafi okulda almanca dersim yazim, dilim, anlatimim cok iyiydi. Ama boyle tartisma anlarinda ne dedigimi kendim bile anlamiyorum. Aranizda bu durumda olup asanlar ya da tavsiyesi olanlar var mi?