Hepinize merhaba bu ilk konum. Farklı kişiliğe, duşuncelere sahip olan siz sevgili kadınların arasına konu acıp can sıkıntımı dile getirmek kendi tecrubelerinizden ornek, akıl almak istedim. ben 23 yaşında 2 yıllık evliyim eşimle aramız genel olarak iyidir cok şukur ufak tefek kavgalarımız olur arada. 2 yıllık uni okuyorum bitmesine az kaldı. ehliyete yazıldım hem uzatmadan alayım ehliyetimi hemde bu sayede biraz sosyalleşeyim dedim. Daha once calışma hayatım oldu ama şuan calışmıyorum. Benim hayatım boyle kısaca asıl sorunum bir ortama girdiğimde konuşurken kelimeleri bulamamam cekinmem kucukken az işitmedim aslında 'senden bir bok olmaz' cumlesini diye diye olamadım sanırım. Evlendim yemek deseniz sulu yemeklerde hala cok iyi sayılmam. Yemek yapmak aman aman onemli olmayabilir ama beceri seviyemi anlayın işte. Gecen gun bir oğretmen arkadaşım iş neden arıyosun sende memur olsana sınava gir polis ol pomem oku vs dedi daha sonra biraz duşundum kendi kendime ne yaptım bu hayatta ben ? Sıkıntıdan surekli yemek yiyorum. Polislik ilkte kafama yattı ama video vs izledim sporu ben yapamam insan kendni az cok bilir. + Evli olunca zor olacak buyuk ihtimalle. Bende bari kpss hazırlanayım dedim daha once girmiştim 60larda bir puan almıstım. Hic becerikli bir insan değilim bir işi yapmam icin 40 değil 100 fırın ekmek yemem gerekli el becerisi desen sıfır. Mesela fotoğraf cekmeyi cok severim herkes bayılır cektiklerime ama buna birşey kazandırmıyor. Bir cocuğum olsun istiyorum ama cocuklukta aileden ilgi sevgi goremediğim icin o kadar korkuyorum ki zaten beceriksizsin diyorum korkuyorum istediklerini yapamam diye... Soruyorum size şimdi ben nasıl duzene sokayım kendimi ? Unutkanım mesela cok. Eşim sen işe girdiğinde birşey soylediklerinde 5 dk sonra unuttum mu diceksin habire dedi. (doktor troidlerden demişti) Mesela şuan bir hedef belirliyorum 1 hafta sonra ruh halim değişiyor aman banane diyorum ruh halim cok cabuk değişiyor manik depresiften şupheleniyorum. Şuan psikologa gidecek param yok. Zayıflamak istiyorum ertesi gun cikolata arıyorum evde. Şukrediyorum hayatıma gercekten de şukurler olsun binlerce kez ama bazen Allah'ın gucune gitmesin duşununce boğuluyorum işte. Ne yapayım ben ne bilemiyorum işte...