kızlar biraz aslında dertleşmek fikr alışverişi icin uye oldum.. Ben evlatlık verilmiş biriyim.. Bunuda malesef cok uzucu bir şekilde bir oğrendim
beni evlatlık alan annemin olduğu zamanda oğrendim. o yaşlarda cocuktum. Sonra babam ki kendisi amcam olur aynı zamanda başka biriyle evlenince ben kendi ailemin yanına dondum.(ergen donemlerdeydi). Asıl bundan sonra başladı herşey.. başta iyi zannediyordum fakat hic alakası yok.. Okadar pişkin bir ailem var ki. Ben sanki kendi kendimi evlatlık vermişim gibi bi kavga esnasinda yuzume bile vurdular sen ne yaşadın ki dediler??!! bide bizim yaşadıklarımızı gorsen dedileri .... Aslında kotu insanlarda degiller. Sadece cahil olduklarını duşunmeye başladım.
Ben yurtdısında (Fransa) onlar turkiyedeydiler. Turkye donuş yaptım. Aslında beklentim seneler sonra donen cocuklarına ilgiydi dedigim gibi başlarda oyle olsada evlendikten sonra bazı sorunlarda ortaya cıktı.. Detaya cok girmek istemiyorum iki tarafın anlaşamaması gibi vs.
Kavga grultu derken onları da atlattık. Ama şimdi okadar cok ilgsizler ki mesela kardeşlerim kendi aralarında hep goruşurler beni asla davet etmezler. birlikte tatiller, goruntulu goruşmeler, eğlenceler, sık sık birbirlerine ziyaret. (Bunlara anne babada dahil oluyor bazen).. Beni sadece bayramda ararlar onun dışındaki tum ozel gunlerde hatırlanmam bile. Doktora giderim asla biri arayipta sormaz oldummu kaldımmı ama kendileri gittiginde ortalıgı velveleye verir. Bana oturmaya bile 40 yılda bir gelirler herzaman da gelmemek iicn bi suru bahaneleri vardır.
Beni bi arayıp soran kayınvalidem sanırım.Eşim ve ailesi olmasa sanırım cok zor surec olurdu. Bana kendii oz ailemden cok daha yakınlar. Bu icime okadar cok oturuyorki nasıl davranacagimi bilmiyorum bazen herkesi hayatımdan cıkarmak istiyorum. Sizce napmalıyım?