Merhaba, bir bucuk aydır işe başladım ve guzel gidiyor ancak bu “ekip ruhu, takım calışması, biz bir aileyiz” gibi şeyler cok canımı sıkıyor yani bana dehşet komik geliyor. Birilerine sorarak iş yapmayı hic sevmiyorum. Ama nerdeyse herkes birbirine bağlı ve cocuğun bile akıl edebileceği şeyleri surekli birbirimize sormamız bekleniyor. Guzel bir arkadaşlık ilişkimiz var ama fazla mıcmıc ve duygusallar. Nasıl anlatsam mesela haftada bir goruntulu arama yapıp saatlerce konuşmak istiyorlar ve buna ekip ruhu adı veriliyor. Ben işimi yapıp, arkadaşlık ilişkilerimi de makul seviyede tutup guzel guzel gecinmek istiyorum ama fazlası beni bayıyor ve ustumuz sayılabilecek kişi resmen bunu zorunlu tutuyor katılmasak surat yapıyor. Beni en cok rahatsız eden şey surekli soru sormak zorunda kalmak. Biraz rahat bırakılmak ve işimle ilgili ufak detaylara kendim karar vermek istiyorum. Bu karar verme dediğim şey de oyle buyuk şeyler değil, dediğim gibi cocuğun bile kendi başına karar verebileceği tarzda şeyler. Bana mesela benden sorumlu kişi şunu yapma diyor, sonra aynısını o yapıyor hem de benim işimle alakalı bir konuda. O zaman bana neden yapma diyorsun yani madem bu yanlış bir şey? Sevgi pıtırcığı gibi bir de icim bayılıyor ama bana yardımcı olan arkadaşın arkasından atıp tutuyor bana karşı. Yok şoyle tembel yok boyle işini iyi yapmıyor vs cocuğa acıyorum kadın konuşunca. Allahtan guzel bir maaşım var fakat benim merak ettiğim calışma ortamında bunlar normal şeyler mi? Yani bu dedikodu ve surekli işime karışılma halini ya da mıcmıclığı doğal karşılayıp sineye cekmeli miyim yoksa net bir şekilde konuşup tavrımı belli mi etmeliyim?