Eşim hicbir zaman ozel gunleri onemsemedi. Ben ise her zaman bir doğum gunun kutlu olsun demesini bekledim. Bir soz bekledim ilgi bekledim her eş gibi.
1.senemizi dolduracağız ve ilk doğum gunumdu ve eşim unuttu. Hediye beklememiştim sadece bir doğum gunun kutlu olsun diyip sarılmasını istemiştim. Akşam eve geldi yemek yiyecektik. Tatlının hepsini neden yedin dedi bana. Ben de doğum gunu pastası niyetine yedim dedim. Orda bi şok oldu cunku unuttuğunu hatırladı. Ya bak suprizi bozdun işte ben seni yemeğe goturecektim falan dedi. Ama yalan soylediğini anladım. Cunku aksama ne yapacaksın diye onceden konuşmuştuk. Ardından dışarı gitmek istedi. Hava karardı sen şimdi pasta almaya gidiyorsun ama ben pasta istemiyorum unuttuğun icin oyle soyledim dedim. Soz almayacağım dedi. Profiterol almış uzerine mumlar yakmış. Gercekten unuttum tarihe bakmak hic aklıma gelmedi falan dedi. Sarıldı bana. Ben de kendimi sucladım keşke hic soylemeseydim de gidip almasaydı diye duşundum. Sonucta icinden gelse, onceden plan yapsa ya da alarm kursa unutmazdı. Haftaya evlilik yıldonumumuz var ve benim icimden hicbir yere gitmek gelmiyor. Eşime de soyledim evde duralım dedim. Artık beklentiye girmek istemiyorum. Cunku beklentim hatırlanmak ama o da olmayınca uzuluyorum. Bana değer vermediğini duşunuyorum.