Evet hanımlar. Yine gunlerdir baskılara, yıldırmalara, hakaretlere maruz kalıyorum. Coğunlukla sukunetimi korumaya calışsam da koyverip tartıştığım da oluyor. Ama genel olarak kendimden beklemediğim bir performans sergilediğimi soyleyebilirim hala direniyorum. Şu anki konu kız kardeşlerim. Kendimi bıraktım onların derdine duştum. Bizde kızlara miras hakkı verilmez. Erkekler omur boyu ana babanın bebeğiyken, 40 yaşına bile geldiğinde borcları odenip harclığı verilirken kızlar kucuk yaşta kadınlık icin hazırlatılıp koca icin rezerve edilir. Benim cocukluğumda, ilk gencliğimde durumlar cok daha kotuydu, şimdi coğu şey esnemiş durumda.

Esnemeyen ve konusu gecmeyen bir konu ise miras. İki kız kardeşim var. İkisi de calışıp paralarının neredeyse hepsini eve bırakıyorlar. Bilin bakalım o para ne oluyor. Toplanıp ev araba vs alınıyor ama erkekler icin! Erkek kardeşlerim 10 yaşına geldiklerinde evleri vardı. Şimdi araba alınacak ve o da doğal olarak gelecekte erkeğin ve karısının malı olacak. Kız kardeşlerim de erkek kardeşlerim gibi katkı sağladıkları halde iş malların sahibine gelince tum isimler Ahmet Mehmet. Ben kardeşlerimin yaşındayken bunları normal gorurdum. Cunku başka bir duzen bilmiyordum. Kardeşlerim de şimdi benim o zamanki halim gibi. Ama ben onların da benim gibi olmasını istemiyorum. 15 yıl calıştıktan sonra emeğini erkek kardeşlere bırakıp evden bir gelinlik, birkac dantelle ayrılmalarını istemiyorum. Bu yuzden onlarla konuşmak, aydınlatmak, kendi paralarına sahip cıkmalarını oğutlemek istiyorum. Ama şu an zaten ruzgar ters esse benden biliyorlar ve paralarının hesabını soracak olan kızların aklına bunları kimin soktuğunu tahmin etmek zor olmayacak. Bilmiyorum, erkek kardeşlerimi de kız kardeşlerimi de dunyalar kadar seviyorum. Elbet yardımlaşacaklar, paylaşacaklar ama bu yardımlaşma ve paylaşmanın tek taraflı olması cok zoruma gidiyor. Ama işte şu an zaten cok ağır tabuyu yıkmakla meşgulken boyle buyuk bir tabuyu daha sırtlanırsam başıma geleceklerden de korkmuyor değilim. Diğer yandan da hergun "ah keşke biri beni aydınlatsaydı, yol gosterseydi" diye uzulurken kendi kardeşlerim icin hicbir şey yapmamak vicdanıma ve ablalık merhametime sığmıyor.