Arabayla ilgili konular acıldığında tum yorumları takip ediyorum belki bana yardımcı olur diye ama benim de bununla alakalı konu acma vaktim geldi sanırım 2 sene kadar once ehliyetimi aldım,cok zor olsa da eşimden surmeyle alakalı tuyoları aldım.(Coğu kadın gibi araba surmek eşten oğrenilmez diyorum,o yuzden tuyo demek daha doğru) Kendim mahallede geze geze,yakın ilcelere gide gele oğrendim.Bu surecte park ederken lastik de patlattım,onumdeki arabayı hafif dokundurdum da ama eşimin de verdiği gazla,motivasyonla zamanla korkumu yendim.

Trafiğe cıktığımdan bir kac ay sonra başımdan cok kotu bir olay gecti, yanımda annem ve kızım vardı.1bucuk saatlik mesafede bir hastaneye gidiyorduk,trafik de coktu. Neyse hallettik, donuşte ben el frenini indirmeyi unutmuşum.Yolu yarıladık,onumde trafiğin yoğunlaştığını gordum yavaşlamak istedim ve fren tutmadı,dibine kadar deli gibi bastım ama zerre kar etmedi. O anı asla ama asla unutamıyorum. Kendimi değil kızımı annemi duşundum.Allaha binlerce şukur şansımız yaver gitti,onumdeki arabaya tam vuracaktım yana kırdım.Yanında bir kac arabalık boşluk vardı.Eğer oyle olmasaydı ya da sağımdan araba geliyor olsaydı belki yaşamıyor olurduk. Kenara doğru gittim araba yavaşladı ve durdu,balata kokusu da vardı.Durduracağım zaman anladım el frenini indirmediğimi. Biri yardımcı oldu,arabayı belli bir noktaya goturdu,eşim de aldı akşam.

Bu olaydan sonra asla araba kullanamadım,aylar oldu hala korkuyorum.Bir de yokuş yukarı cıkarken trafik varsa elim ayağım boşalıyor. Sizce bu korkumu nasıl aşacağım,otomatik vites care olur mu? Başından kaza gecen ya da boyle bir olay yaşayanlar varsa arabaya tovbe mi ettiniz, korkunuzun uzerine mi gittiniz?