Merhaba arkadaslar. Kovid sebebiyle uzun suredir evden calisiyordum ama artik her gun ise gidiyorum, hatta is yogunlugum cok artti. Ama hala evden calisma esnekligimiz mevcut, cogu calisan evden calisiyor, ben sadece kendi toplantilarim ve islerim yogun oldugundan her gun gidiyorum ise.
Ama bazen epey gec kaliyorum ise. Bir tur gecis doneminde oldugumuz ve her gun sahaya gitmedigimiz icin kimse bir sey demiyor.
Bu aralar ise epey stresliyim. En kucuk is bile gozumde buyuyor. Mesela bir arkadasim isle alakasi olmayan bir konuda benden bir sey rica etmisti. Olur dedim ama yapmayi unuttum. Ve bir daha da geri donmedim ona. Az once sesli mesaj atmis. O kadar korkuyorum ki o mesaji dinlemekten acmiyorum bile mesajini.
Bugun sahada onemli bir toplantimiz vardi. Uyanamadim gidemedim. Patronumu arayip cok ozur diledim. Bir sey demediler ama moralim inanilmaz bozuldu. Kendimi surekli bir seyleri ertelerken ve sonra kendimi suclarken buluyorum.
Mesela haftaya bir seminer serisi organize etmem gerekiyor, bu beni o kadar strese sokuyor ki anlatamam.
Iki sene once dikkat eksikligi tanisi kondu bana, ama ilac da etkili olmuyor, daha cok strese giriyorum ve daha cok erteliyorum ilaci alinca ve duygusal durumum da cok etkileniyor ilactan, bir garip oluyorum.
Bir suredir eskiden gittigim ve cok memnun kaldigim baska bir psikiyatristle gorusuyorum Skype uzerinden (Jungcu), o dikkat eksikligi tanisina katilmadigini, benim kendi hatalarima cok cok odaklandigimi, ozguvenimin cok dusuk oldugunu, alt beyni yeterince kullanmadigimi, kendimi asiri yargilamanin ve asiri takintili bir sekilde dusunmemin beni paralize ettigini ve yorgun dusurdugunu, bu yuzden isleri ertlememin, unutkanligin ve dikkatsizligin dogal oldugunu soyledi.
Erteledigim ve beni strese sokan isler inanin hic ama hic zor degil, normalde iki saatte yaparim hepsini. Ama su an her seyi askiya alip saatlerce kadinlar kulubu okuyasim var acikcasi. Arkadaslik iliskilerimi surdurmek bile cok zor geliyor. Arkadaslarimin mesajlarina cevap vermek bile zor geliyor. Guvenlikci nasilsin diyince onunla sohbet etmek bile zor geliyor. Ve mesajlara cevap vermedikce cok utaniyorum. Benimle arkadasliklarini kesecekler diye korkuyorum.
Bir senedir Turkiye'ye ailemin yanina gitmiyorum, onun da etkisi var. Eylul'de bir aylik izne gelecegim Turkiye'ye. Cok ozledim ama bu bile beni asiri strese sokuyor. Ya kanser hastasi babama korona bulastirirsam? Arkadaslarim gorusmek ister, onlarla gorusursem babama korona bulastirir miyim? Gorusmezsem kuserler mi? Ucaga binmeden once Kovid testi yapmam gerekiyor, ya o zamana kadar seminerlerimi bitiremezsem?
Gecen haftaya kadar cok guzel bir diyet ve spor programi uyguluyordum, iki gundur onu da bozdum, patates kizartmasi yedim gittim.
Ne yapayim da duzelsin?