1 yıllık (+ birkac ay) evliyiz. Eşimi seviyorum ama aylardır surekli kavga ediyoruz. Sebebi ona kalırsa benim şımarıklığım, tavırlarıma dikkat etmemem falan filan. Ben de onun ilgisini hissetmediğim icin asabileştiğimi duşunuyorum. Ama sonuc olarak birkac gun once boşanmaya karar verdik, annesi ikna etti birbirinizi seviyorsunuz ne yollardan gectiniz diye. İki gun boyunca yine guzeldi her şey. Dun gece yine kavga ettik. Ailemi ziyarete (başka şehirdeler) gitme durumu vardı zaten, kavga edince gitmeyeyim dedim. Ama o git dedi. Uzak kalalım biraz dedi. Ya daha kotu olursa dedim, bakıcaz nasıl olacak dedi. Seni seviyorum dedim tamam ben de seni seviyorum dedi allahtan. Resmen bıkmış benden. O kadar incindim ki. Gerci belki bana da iyi gelecek ama benden kurtulmak istiyor işte. Biliyorum ki asla ozlemeyecek. Onun evde playstationu var gitarı var... Asla aramayacak, sormayacak ben gittiğimde. Hic oyle yatağımızın boş tarafına bakıp ozlemeyecek. Komodinde duran resmimize bakmayacak. Aklına gelmeyeceğim. İyi ki gitti, kafa dinliyorum diyecek. Bana boşanalım demesinden korkuyorum, cok severek evlendik yazık olacak.. Bu durumda ben de kendi yolumu cizerim... Bilmiyorum cok kotuyum şu an paylaşmak istedim... Yorumlarda konu ne diye soracaksınız ama cidden elle tutulur bir olay yok, ikimizin de cok hatası var ve yıprandık...


Guncelleme: 1 Haftadır ailemin yanındayım. Hicbir şekilde aramadı, yazmadı. Ozlememiş midir sizce? Ben cok ozledim. Bir arasa her şeyi duzelteceğimi soyleyeceğim... Annem sen sakın yazma arama diyor. O uzak kalmanı istedi o yuzden kafasını dinlediğinde arar diyor. Daha ne kadar surecek of...