Merhaba herkese. Benim derdim ben insanlara saygılı olduğum halde, insanlardan goremediğim saygı. İnanın bu konu cok canımı sıkıyor. İyi bir işim var ve iş yerinde takım arkadaşlarım arasında iş dağıtımı yapan, işi planlayan kişiyim. Takım arkadaşlarım genelde benden buyuk insanlar (babam yaşında olan kişilere bile iş anlatıyorum, onlara elinde ki işleri ben veriyorum vs )

Eskiden bu mesleğin asistanlığını yaparken, asistanlığıma vurardım insanlardan saygı gormeme mevzusunu. Ama şimdi mesleğimin başındayım ust bir konumdayım ama herşey yine aynı

Ben kimseye saygısız, memnuniyetsiz tavırlar sergilemem. Eskiden cok gulectim buna bağladım ve bu durumu torpulemem gerektiğini ,lafımı iş hayatında dinlettirebilmek icin şu guler yuzluluğu bir kenara bırakıp sert biri olmaya karar verdim. Oyle de yaptım eskisi kadar gulec değilim daha ciddiyim artık istesemde eskisi kadar gulec olamıyorum. (gerci ne guler yuzlu insanlar var, gayette saygı goruyolar nasıl başarıyolar bunu?) benimle aynı mesleği yapan kişiler, karşısındaki kişiye iş buyururken, karşısında ki kişiler pur dikkat dinliyor, benimle aynı konumda olan x arkadaşımın işi beğenmesi icin elinde ki işe ozen gosteriyolar. Fakat benimle calışan kişiler hep bi memnuniyetsiz, saygısız, dili pabuc oluyor bana gelince saygısızca sert cevaplar veriyolar. En basitinden firmada ki caycı abla bile mesela cay getiriyo masamın bir diğer ucuna koyup gidiyor, boyle bi isteksiz zorla getiriyor gibi, gecen gun bana bir soru sordu ama hesap sorar gibi. Ben onu caycı diye bir gun kendimden alt gormedim, cokta ince duşunurum her yemekten sonra ‘ellerine sağlık, cok guzel olmuş, kolay gelsin ’imi hic eksik etmem. Bir gun gunaydın demedim, diycek mi diye merak ettim, demedi bile

Artık bu konu cok canımı sıktığı icin herkesin bana yaklaşımını cok ince tartıp biciyorum. Telefonda goruştuğum kişiler bana karşı daha saygılı, dış gorunuşumde cok yumuşak değilimdir ama konuştuğum zaman batıyor sanki herşey. Ses tonum ince ve cok yuksek sesle konuşan biri değilim bu yuzden mi , yada farketmeden konuşurken insanlardan cekiniyorum da karşımda ki bunu mu hissediyor bilmiyorum.

Mesela 3 kişilik bir arkadaş grubumuzda ayşe Fatma ve ben olayım .ayşe fatmaya soru soracak diyelim fatmaya bir soru sorarken cok nazik yaklaşıyor, ama bana geldiğinde hesap sorar gibi.

İş hayatında oyle kadınlar goruyorum ki bir ortama girdiği zaman bir merhaba deyişinden insanlar masadan kafasını kaldırıp kendisine merak uyandırıp, saygı goren. Nasıl başarıyolar bunu ? bana yapılan şu tavrı bu kadınlara yapmak mumkun dahi değil. Kafamda canlanmıyor bile o sahne.

İnsanlar tarafından imrenilen bir kariyerim ve yaşantım var her turlu ortama girmiş biriyim. neden benim yerimde olan kişiler kadar saygı gormuyorum, lafımı geciremiyorum. Hatta firmada asistanlar bile insanlara oyle lafını geciriyolar ki . konumum gereği bunu artık başarmak zorundayım. Mesleğimde ne kadar iyi olsam da lafımı geciremedikce işlerim yurumuyor

Babam cok mukemmelliyetci bir insan, abimler ve ben cok pısırık yetiştik, bişey demeye korkardık babama ki bu yaşımıza geldik hala cekiniriz. Abimde benimle aynı dertten muzdarip. O zavallım da saygı gormek icin yeri geldiğinde insanları ezmek gerektiğini ve bunu yapamadığını duşunuyor. Ya biz nerede yanlış yapıyoruz lutfen bir fikir, bir ornek, bir akıl verin. O kadar iyi iş yerlerinden bu şekilde olaylar yaşayıp mutsuz olup ayrıldım ki. Ama sorun o kişilerde değil, gerektiği kişilere gayet saygılılar ben o saygıyı yakalayamıyorum sorun bende ve bu şekilde hicbir zaman mesleğimde de ozel hayatımda da mutlu olamıycam. Artık bu ornekler coğaldıkca ozsaygımı kaybetmekten korkuyorum. Nasıl girdiği ortamda kendini belli eden saygın bir kadın olurum, karşımda ki insan benimle konuşurken cekinmesini istiyorum ya, herşeyi bana lak diye duşunmeden soylemesin istiyorum. lutfen ornek verin bana soru sorun size atıyorum bir olay karşısında nasıl davrandığımı anlatayım falan. ne bileyim gun gun şoyle yap deyin bişey diyin lutfen. inanın bir ara intiharı duşundum, cok mutsuzum. bu işi başarmam lazım