Bana olgunlasmadan evlenmeseydin diyebilirsiniz.. haklısınız kızlar. Biraz icimi dokmek dertleşmek istedim.

5 yıl oldu hÂl alışamadım. Kucuk yasta evlendim zaten. Dun babamin da telefonda ağlaması uzerine dunden beri ruh gibiyim. Babam 66 annem 61 yaşında.

Aynı sehirdeyiz ama 1 bucuk saat mesafe var otobusle 2 vesait ve arabamiz yok bu yuzden sık gidemiyorum.. gittiğim zaman bazen kalıyorum ama bu sefer de aklım eşimde kalıyor.

Yaklaşık 25 gun once ameliyat oldu babam. Ameliyattan once gidip 5 gun kaldım ama 1 yaşındaki oğlum burnumdan getirdi o yuzden babam ameliyattan cıkıp eve gelmeden eve geldik(cocuklarımdan biri 3 diğeri 1 yaşında)

Dun ise babamin aklına eski gunler gelmiş ağlıyodu cok ozlemiş o gunleri.
Gidicem bu hafta duruma gore kalırım ama bi yanda da eşim var . Cok tuhaf hisler icindeyim dunden beri gidip kalsam da donduğumde babamlar gene uzulecek diye duşunup uzuluyorum

Bende hergun o gunlerimizi duşunup uzuluyorum. Cok guzeldi ve sanki ben bozmuşum gibi geliyor. Keşke daha fazla vakit gecirseydim. Keşke o gunler hic bitmeseydi. Evliliğimde sorun yok eşimi cok seviyorum ama pişman oluyorum babamin ozlemine uzulmesine dayanamıyorum icim daralıyo babam uzuldukce.. anneminde oyle.. hep icine atardı babam yansıtmazdı ilk defa oldu

Siz nasıl alıştınız kızlar ?..