Zamanında cok hata yaptım. Annemi, babamı, kardeşimi cok uzdum. Kardeşim benden 4 yaş kucuk erkek şuan 24 yaşında. Şimdi kızdığında beni sucladığında icim yanıyor. Cunku haklı. Ağır bir ergenlik yaşadım. İnsanlar dışarda beni ezdi. Bende deli gibi sevdiğim annemi babamı ve kardeşimi. Her ağzını actığında sus dedim konuşma. canım sıkkındı, moralm bozuktu.. Hic sevdiğimi soyleyemedim de gosteremedim de. hep bencil yaşadım. Şimdi her gece mutsuz, her gece huzursuzum. her gece pişman, her gece uzgunum. Ailemi cok seviyorum deli gibi seviyorum. ama bunu hic gosteremedim. yanlış bi insanım ben. hep yanlış yaptım.. herşeyim yanlış. ailemin ozelini pislik eltime anlattım.( o zamanlar cok guvenirdim , dostum derdim ama lafcının, sinsinin biriymiş) Şimdi herkese anlatmıştır eminim. bu durumdan da cok rahatsizim. cok korkuyorum. cok suclu hissediyorum. ailemin başına benim yuzumden bir şey gelirse, ailemin adına benim yuzumden laf gelirse ben naparım. ailem icin napabilirim..