Merhaba kk uyeleri. Cok konu acan biri değilim ama son gunlerde cok bunaldıgim icin sizlerle derdimi paylaşmak istiyorum.
5 senelik evliyim. 25 aylık bir kızım var. Calışıyorum ama pandemi nedeniyle şu an evdeyim. Eşim hafta ici en gec 6 da evde olur ve hafta sonları calışmıyor . Genelde masa başında calışır. Yani cok yorucu bir iş hayatı yok. Evde hicbir seye elini surmez. Yemek, ev temizliği ve cocuk bakımı hepsi bende calışırken de dahil.
Kızım cok iştahsız bir bebek. Yemek yedirmesi cok zorlu ve uyumayan da bir bebek. Yeni yeni uyuyor geceleri sutten kestiğim icin. Gun icinde babası isten geldiğinde yemek yer ve yemekten sonra inanın yarım saat anca ilgileniyordur. Yaz dolayısıyla 10 gibi yatıyor o saate kadar hicbir aktivitesi yok kızıyla. Ben kızımı aksam 5 ten sonra her gun parka goturuyorum en az 1 saat. Genelde 2 saat parkta oynarız daha sonra banyosuydu derken eve gelmem bazen 8 i buluyor. Aynı gun temizlik ve yemek yaptıysam harap oluyorum yorgunluktan.
Ben babamı erken yasta kaybettigim icin baba sevgisini eksik almasını istemiyorum. Bir gun de olsa sen parka gotur diyorum ama inanın bu yasa kadar 5 defa goturmemistir parka. Ne bir kere uyuttu ne yemeğini yedirdi. Cevremde ilgili babaları goruyorum ve cok uzuluyorum. Yegenlerine cok ilgiliydi o yuzden cok umitliydim esimden ama hayal kırıklığı yaşıyorum ve esimden soguyorum artık. Onunla konuştuğumda ilgilendiğini soyluyor benim pesimde dolandığı icin kızım onunla oynamak istemiyormuş. Bunun nedeni senin ilgini vermemen diyorum anlamıyor. Kızım hep bana duşkun. Dayısı ile daha cok oyun oynuyor daha cok mutlu cunku kocam kızımı sadece sevmek icin kucağına alıyor. Bazı gun onu bile gormuyorum artık tahammul edemiyorum .
Cok uzun oldu okuyanlara tesekkur ederim. Sizce bu durumu nasıl aşabilirim?