Merhabalar. 32 yaşındayım. Herkes yaşımdan kucuk gosterdiğimi soyluyor. Yeni tanıştığım insanlar yaşımı 23-24 hatta bazen daha kucuk gibi tahmin ediyorlar. Yaşımı soylediğimde herkes once bir şok olup kalıyor, sonra "Gercekten mi?" sorusu geliyor. Hele evli olduğumu duyunca daha da şok geciriyorlar. Belki bunun bir avantaj olduğunu duşunenler olabilir, ama ben bu durumdan gercekten cok sıkıldım. Yaşıtım olan, belki en fazla birkac yaş buyuk, hatta bazen birkac yaş kucuk olan kadınlardan ablacım lafını duyuyorum. Ve buna gore davranıyorlar bana. Yaşa gore saygı gostermeyi de hic anlamıyorum ama 23-24 yaşlarında olsaydım herhalde boyle davranmalarını pek takmazdım. Şimdi bu yaşıma rağmen kucumsenir gibi davranılmak ağrıma gidiyor. Lafı gecmese de yaşımı soyleyesim falan geliyor. Benden kucuk erkekler de yaşıtı muamelesi yapıyor. Hatta gecen gun 23 yaşında bir erkek benimle flortleşmeye calıştı. Parmağıma da mı bakmıyor anlamadım ki. Alyansım duz, modern, rose altın ve ten rengime yakın. Herhalde pek dikkat cekmiyor. Sırf bunun icin gidip kalın sarı alyans mı takmam lazım diye duşunmeye başladım.

Kişilik olarak mutevazı biriyim. Gencleri kucumsemiyorum, onlarla genc oluyorum. Belki burda yanlış yapıyorum. Biraz da gergin bir yapım var. Kolay endişeleniyorum, belki dışarıya biraz telaşlı gorunuyorum. Bu da etkili olabilir mi kucuk zannetmelerinde? Bunun icin, boyle davranan insanlarla daha ciddi ve sakin konuşmaya calışıyorum. Ama goruyorum ki fazla mutevazılık da iyi değil. Ciddiye alınmak icin egolu mu olmak lazım?

Ayrıca benim gibi kucuk gosterenler varsa, siz neler yaşadınız ve yaşıyorsunuz? İnsanlara karşı nasıl bir tutum takınıyorsunuz?

Son zamanlarda bu konuyu takıntı yapmış olabilirim. Kırıcı olmadan cevap verirseniz cok sevinirim.