Merhabalar,
Karşı binamızda oturan ayagından hafif engeli olan bir adam var. Annesi ile yaşıyor. Yaklasık 1 bucuk ay once balkonda otururken adamin gozumun icine bakarcasına bakışına denk geldim. Sonra ben de bu adamdan hoslanmaya basladım. Ilk basta anlam yuklememeye calistim ama cok sık denk gelince insan ister istemez umutlanıyor. Ben de arada bir cıkıp bakmaya basladım surekli olmamakla beraber. Oturur az zaman sonra kalkarim ya da bazen balkona girer kendimi gosterir hemen cıkardım. Bu akşam cıktım balkona o da ordaydı annesi ile beraber oturuyordu. Ben de bakmaya calıstım zaten son gunlerde belli etmeye calıştım. Otururken az once cok denk gelmedim bakışına ama bakıyordu arada bir.. ama sonra kalkti iceri girdi uyuyacaktı ki herÂlde esniyordu cunku. Ama sanırım hoslanmıyor, hoşlanan bir insan kalkıp gitmez degil mi? Gecenlerde temizlik yapıyordum balkonda mesela o sıra da bakıyordu ama sonra girdi iceri. Ben mi gelin guvey oluyorum kendi kendime? Kimden azcık hoşlansam ya da ilgilensem sonu hep boyle oluyor ben rezil oldugumla kalıyorum. Kendimi cok kotu hissettim. Bu zamana kadar kimse benim icin cabalamadı ben azcik cabalasam sonu da boyle oluyor.