İyi akşamlar herkese. Okuyacaklara şimdiden teşekkur ederim.

eskiden cok neşe dolu bi insandım, hafta ici calışıyorsam biyandanda haftasonu yapılacaklar listemi hazırlardım. Giyinirdim suslenirdim guzel mekanlar araştırıp resim cekinirdim, yer icerdim. Tabi birde canımdan cok sevdiğim erkek arkadaşım vardı. İlk olarak memnun olmadığım işimden şubat ayında istifa ettim, araya pandemi girdi ve ben eve kapalı kaldım haliyle işte bulamadım. Sonra sevgilimden ayrıldım artık tekrar bir araya gelmemiz imkansız o kesinlikle kafasında bitirmiş istemiyor maalesef ben bu konuda o kadar başarılı olamadım.. bu surecte icime kapandıkca kapandım, en son ağlama krizleriyle icimdekileri dokmeye başladım ailemide yıprattım.. iyi olucam mutlu olucam diye ne zaman acele etsem kendimi daha mutsuz ve bitkin şekilde başladığım noktanında daha gerisinde buldum. her neyse 2 hafta oldu cok şukur ki iş buldum şimdi işimde tutunmaya calışıyorum. Hep duşunceliyim Mart ayından onceki hayatımı coook ozluyorum.. meğer hic derdim yokmuş,ne kadar mutluymuşum. Evet yaşım daha 22 ama ben sanki birden 65 felan oldum gibi. Yaşama hevesim kalmadı, nefes almak bile batıyor bana. Cok şukur ailem hayatta, sağlıklılar binlerce kez şukur. Ama ben kendimi cok yalnız hissediyorum, arkadaşlarımla buluşuyorum plan yapıyoruz ama o gun geliyor planını yaptığım şeyden zerre zevk almıyorum. Eski kendimi cok ozledim, kafamı dağıtıcak hicbirşey yapamıyorum. Neye niyetlensem elimde kalıyor şuara. eski hayatımı cok ozluyorum,kendim kendime yabancıyım sanki. Bi boşlukta debeleniyorum, işten cıkınca dosdoğru evime gelmek icin can atıyorum. Eskiden herkes “hayat sana guzel yaa” derdi. Nazarları değdi galiba bilmiyorum. Hedefleri olan bi insandım şuan hicbirşey icin cabalayasım gelmiyor. O cok sevdiğim sosyal medya hesaplarımı kapattım ama sanki bu bana buyuk bir huzur verdi. Rahatladım.Kotuyken iyiymiş gibi gostermek beni cok yormuş onu anladım. Robot gibi bir hayat yaşıyorum sabah kalk işe git, eve gel yemek ye ve yat. Ne yapabilirim, kendime nasıl eskisi gibi değer verebilirim, nasıl tekrar mutlu olabilirim, yaşama hevesimi nasıl kazanıcam,nasıl yine eskisi gibi icinde bulunduğu anı yaşayan kız olucam bilmiyorum. Kendimi tekrar nasıl kazanabilirim?İnsan kendi kendini nasıl iyileştirir? Daha once aranızda boyle benim gibi hisseden oldumu? Sadece buraya dokebiliyorum icimdekileri.. bana onerebileceğiniz birşeyler varmıdır