Senelerce yalnız yaşadım yalnız calıştım ama son zamanlarda evde yalnız kalamıyorum gunduz problem olmuyor ama gece korkuyorum esim oğlen işe gidip gece yarısı geliyor vardiyalı calışıyor iki hafta gunduz iki hafta bu şekilde calışıyor. Kucuk cocuklarım var. Aslında son olanlar depremler tetikledi ama sonrasında da ya bana bişey olursa korkusu başladı panik atak mı nedir bilmiyorum bunun adı. Akşamları eşim yanımda olsun istiyorum tek başıma başa cıkamıyorum herşeyle sanırım psikolojimi birazda bu mahvediyor. İş değiştirme şansı yok maalesef iş yeri tek vardiyaya da kabul etmiyor. Bu durumu yaşayan var mı nasıl aşabilirim neler yapabilirim? Annemler var yakınımda ama gelmiyorlar en son yuzumu kızartıp yalvardım annem yine kalmıyor benimle evi babanı bırakamam diyor sen gel kal diyor ama cocuklar cok hareketli ev kucuk kendi evimizdeki duzende rahat ediyorlar ne yapıcam ben boyle kendimi cok aciz hissediyorum