kızlar toplaşın hele size ilişkimden bahsedicem ve kim haklı kim haksız yorum yapın.
şimdi şoyleki benim erkek arkadaşım cok mulayim, iyi niyetli namazında niyazında kendi halinde bir insan. cok naziktir, efendidir. ama okuzun tekidir. ben de pek bir tez canlıyım. mesela gecenlerde benim doğum gunumdu. doğum gunumu beklemeden sanki supriz yapmayacakmış gibi suclamaya başladım onu. halbuki saat almış falan ama. hic belli etmedi. ben de kufur ettim ona. milletin sevgilisi neler yapıyor sen işte bu kadar malsın gibisinden vs.. o da iyiki de yapmamışım bundan sonra da asla yapmam dedi.
sonra, ben mesela onun icin endişelenirim hep onun yerine duşunurum. şunu şoyle yap derim son ana bırakıp yapması deli ediyor beni. onemsiyorsan onceden yap di mi. yok illaki son ana bırakacak oyle yapacak. ne onemi kalıyo ki oyle?
amaa bu olayın oncesi de var. beni boyle cileden cıkarıp cıkarıp kenara cekiliyor. mesela bir olay oluyor ya ben bağıra cağıra kavga etmek istiyorum o eyvallah deyip kabuğuna cekiliyor aşırı sinirleniyorum ve kufur ediyorum hemen dikkatini cekmek icin. sonrasında hemen pişman olup ozur diliyorum ama iş işten geciyor. boyle nerden baksan 5 6 kez olmuştur. her defasında tekrardan konuşmaya başladık. ettiğim kufurler de oyle az buz değil yani, i..ne, o.c. şrf...siz gibisinden.
ama etrafıma baktığımda insanların sevgililerinden gorduğu değeri somut olarak goremeyince deliriyorum.
soz ve hareketleriyle kendimi cok değerli hissettirse de yetmiyor. mesela sadece bir kez cicek aldı o da mezuniyetimde sadece. onu da ben soylemiştim. ben soyleyince de zaten alıcaktım vs oluyor. sonra beni her yerden engelliyor ulaşamayayım diye, ben de bir şekilde ulaşıp yazıyorum cok pişman olduğumu. o da her seferinde bi şans veriyorum diyor ama surunduruyor resmen o şansı verene kadar. sonra aramız iyi olunca bu yaptıkları tekrar aklıma geliyor, beni surunduruşu aklıma geliyor yine durduk yere kufur etmeye başlıyorum.
en son ki tartışmamızı anlatayım. arkadaşlarıyla oturuyordu, aklıma bunlar geliyor vs dedim. o da gelmesin bitanem dedi. ben de geliyor dedim. ve aşırı sinirlendim yine kufur etmeye başladım. gercekten psikoloim bozuldu artık.
doğum gunumu hic kutlamadı, ozel gunumuzde yan yanaydık hic aklına bile gelmedi. tamam o gun cok guzel vakit gecirdik ama bi supriz bile yapmadı. neymiş aklından cıkmış. halbuki instada goruyorum millet sevgilisine neler yapıyor. haksız mıyım kızlar? kendimizden cok odun vermiyor muyuz? ben onun her istediğini yapıyorum, mutlu ediyorum. ama ona sozlu olarak soylememe rağmen, bak hediyeler beni mutlu eder dememe rağmen tek bir icraat yok. haliyle sinirleniyorum bende. sucun yarısı bende biliyorum ama bu mıymıntılığı artık kaldıramıyorum. ki yuzune karşı asla bi hakaretim olmadı sadece mesajdan etmişimdir ondada hemen pişman oluyorum zaten.
bi akıl verin nolur, ne vazgecebiliyorum ne onla olabiliyorum. her şeyimi ilk onla yaşadım.