İyi geceler hanımlar gece gece boyle bir duşunceye girdim. Sebebi ise benim oz abim.
Ben 5 yaşındaki kızımla birlikte memleketime 1 ay once geldim ve 3-4 gun sonra evime gideceğim. Abim de eşi ve cocuklarıyla başka bir ilde yaşıyor. Bugun abimin cocuklarıyla olan diyalogu aklımı fazlasıyla zorladı.

Kuzenler birbirini cok sevdiler beraber oynuyorlar falan arada benim kızın ( tek buyuduğu icin oda) mızmızlığı tutuyor paylaşamama gibi neyse orta yolu bulup guzelce konuşarak hallediyoruz.

Uyku saati gelince abimin kızları illa benim kızın yanına yatmak istiyor. Benim kız da ortada yatmam duvar kenarı yatarım diye soyleniyor. En sonunda abim. " cocuklarını alıp hadi siz benimle yatın İrem de dışlandığını hissetsin" diyor. Ben de abi sen napıyosun cocukların bilinc altına bunları yukleme boyle olmaz diyorum. O zaman senin kız paylaşmayı bilmiyor oğrensin, mız mız bir cocuk. Cok ağlıyor bilmem ne diyor. Abimin kızları da benim kızımdan ayrılmak istemiyor ağlıyorlar falan.
Tamam onun farkındayım nazlı buyuttuk babası ve ben de cocuklara nasıl davranmayı bilen kişileriz. İkimiz de oğretmeniz. Bilemiyorum ben kişilik olarak da pek kalp kırmayı sevmeyen naif biriyim.


Belki de benim cocuk yetiştirme tarzım yanlış bilmiyorum ama cok da uzuldum abim diye de fazla uzatmak istemedim.