Uzun zaman sonra yavaş yavaş ilişkimde olan sorunların kendimden kaynaklandığını anladım. Babamın annemi yıllar once aldatması buyuk bir travma olarak kaldı bende ve bu yuzden sevgilimden surekli bir şuphelenme hallerine girdim. Ortada hic bir sorun yokken ara sıra nedendir bilmiyorum bir şey bulup ordan kavga ediyorum resmen zaman gecince anlıyorum ama onemli bir şey yok ona haksızlık ediyorum diyorum. En mutlu zamanda bile kucuk bir puruzu buyutup onune koyuyorum. Artık yeter diyor ve ona hak veriyorum. Bunların hepsini aşıp yaşadığım aşkın guzelliklerine varmam gerek artık. Yoksa diğer turlu hayatımı birlestiricegim adamı kendi ellerimle yolcu etmek zorunda kalıcam. Sizce ne yapmam lazım...