Duygusal ve mantıksal olarak icinden cıkamadığım icin dayanamayıp buraya yazmak istedim . Durumumu Objektif olarak yorumlamanızı baştan rica edeceğim.
8 yıldır gel gitlerle devam eden bir evliliğim var. Kavgasız gecen bir gunumuz yok. Yıllar gectiktce ve oğlumuz doğunca ikimizinde tahammul gucu azaldı. Oğlum bir yaşındayken şiddetli bir kavga sonucu boşanalım dedik hırsla. Evden ayrıldı. Dava actık Uc ay ayrı yaşadık ama o evlat hasretine dayanamadı. Bende ayrılmak istediğime pişman oldum. Davayı cektik Ama donduğunun ertesi gunu yine şiddetli gecimsizliğimz başladı . Kasım ayında artık beni istemediğini soyleyerek yeniden evi terk etti. Ama ben cocuğumuz icin iki yabancı gibi bile olsak evde kalması icin yalvardım . Donmedi kendi hayatını kuracağını soyleyip gitti. Geri doner diye davaya yanaşmıyorum. İnatla boşanmak istiyor sevmiyorum artık diyor. Ama cocuğumz varken bu kadar kolay mı? Dava acalım diyor ama ben yanaşmıyorum. Şimdi Sevgili bulmuş kendine artık onunla yaşayacakmış. Kıyameti kopardım evliyiz biz sonucta hala diye. Ama ben seni aldatmamak kucuk duşurmemek adına boşanmak istedim sen kabul etmedin.Bende hayatıma bakmak zorundayım boşanmak istedim kac kere gelmedin daha ne yapabilirim?. Ben seni sevmiyorm bin kere dedim. Ben seninle yaşamıyorum bir yıla yaklaştı. Bu aldatmak değil diyor. Bense ikisindende intikam almak istiorum. Sizce haksız mıyım ? Bu aldatma değil mi?