Merhabalar oncelikle herkese. Burada yeniyim bir şeyleri yanlış yapmışsam konu acarken kusura bakmayın şimdiden. Biriyle birlikteyim 4 senedir,universiteden tanışmıştım. O donem 6 ay bir sevgililik yaşadık daha sonra bir sene kadar ayrı kaldık. Ayrılma sebebimiz ona gore ciddi bir ilişki istemediğindendi. Ben yine de ayrılsak da ona aşık kalmaya devam ettim. Cok sorunlar yaşadım, cok acılar cektim ama sevmeyi bırakamadım. O da benimle ilişkisi kesmemişti. Her koşulda bana mudahale etmeye, kıskanclıklar etmeye devam ediyordu ve ben de genctim seviyordum da. Ne onsuz ne onunla olamamıştım. Beni bırakmayışı beni umutlandırmıştı. Bir sene sonra o mezun olduktan sonra memleketine dondu, benim de son senemdi. Zor bir seneydi, cok mutsuzdum kendimi derslere vermiştim ve başarılı bir şekilde okulu bitirdim. Bitirmeden 2 ay once benimle yeniden birlikte olmak istediğini belirtti. İlk başlarda gurur yaptım, yuz vermedim ama hic pes etmedi. Yalvar yakar, ağlayarak beni arıyordu. Aslında tam hayatıma devam edeceğim diye karar verdiğim bir donemdi. Sonunda yumuşadım. Bir sure sonra barıştık. Hemen okuduğumuz şehre atladı geldi, bir hafta cok guzel zaman gecirdik. Okul biterken de ben onun memleketine gittim. Beni orada annesiyle, kuzenleri, arkadaşları vs. ile tanıştırdı. Ama onun ciddi olup olmadığını anlayamadığım icin uzun bir sure guven sorunu yaşadık. Surekli gecmişindeki kızlar bir şekilde karşıma cıkıyordu. Ben onun laylaylom universite hayatını kabullenemiyordum. Pes etmedi, ozenle devam etti beni ikna etmeye.Daha sonra o benim memleketime geldi, ben de onu annemlerle tanıştırdım. Kavgalarımız vardı, kıskanclık ve guven sorunu ama hallediyorduk seviyorduk. O gitti ben gittim diye seneler gecti. Bu sure zarfında annesiyle aram super oldu, ailesi ve kendisi surekli iş bulunca evlilik isteklerinden bahsediyorlardı. Ailesi ve erkek arkadaşım beni hediyelere boğuyordu. O kadar dikkatli, ozenli ve kibardı ki. Zaman gecti askerlik bitti. O surecte hic sorun yaşamadık. Daha sonra Prag'a dil eğitimi icin gitti. 8 ay kaldı ama o 8 ay bana cehennem oldu. Zaten cok sosyal biriydi. Gunde bir kez goruntulu konuşarak gecirdik. Ben kaybetme korkusu yaşıyordum hep. Aramızda buyuk kıskanclıklar, sorunlar, anlaşmazlıklar oldu ama 8 ay bitince soluğu yanımda aldı. Aldatmadığına eminim bu arada, ilahi adalete cok inanır kendisine geri doner diye boyle bir şey yapmaz her şeyden once. Bana hediyeler getirmişti. Ama bu 3 sene benim o onun iş kaygıları, sağlık sorunları vs ile boyle zorlu gecmişti. Uzak şehirlerdeydik hem, ozlem bizi hırcınlaştırıyordu da. Ama o bende hep hakimiyet kurmak istiyordu, ben de eşit olmaya. Surekli bana"değiş" diyordu değişemiyordum cunku problemin kaynağı yalnızca ben değildim. Annesi, anneannesi bana ceyizler yapıyordu. Bizimkiler de oyle. Dondukten sonra annesinin kanser olduğunu oğrendi. Hem iş, hem bu hastalık her ikimizi de cok germişti. Ben işe girmiştim. Son 2 ayda daha da kotu oldu ama birbirimize ilgimiz tavandı. Ama kavgalar da ediyorduk. Bazen kucucuk şeyler bile bizi bu noktaya getirirdi. Ailesi beni cok seviyordu, bizimkiler biraz mesafeliydiler. Birbirimize hep danışırdık, hep desteklerdik. Annesi yoğun bakıma girdiği bir gun benim de ciddi bir sağlık sorunu belirtim ortaya cıktı, ondan aylardır ilk kez benimle ilgili bir mesele icin bir anlık ilgi istedim. Kıyametler koptu, beni ağır sozler soyleyerek terketti. ilk 2 gun donmeye meyilliydi ama ben kırgın olduğum icin geri planda durmuştum. Sonra onda da gecti zaten. Ben ne kadar ağır konuşsa da arıyor, merak ediyordum. Her aradığımda beni kırıcı sozleriyle ağlatsa da yılmıyordum. Sonra beni sevmediğini, bana cok şans verdiğini ve artık uyumsuz olduğumuzu gorup peşini bırakmamı istedi. Ben icinde bulunduğumuz şartları soyleyip, umut dilendim. Nuh dedi peygamber demedi. Annesi vefat etti. Aynı gun cenazesine gittim. Beni istemedi, cok soğuktu beni 2 gun icinde zorla evime gonderdi. Yolumu cizmem gerektiğini artık imkansız olduğunu, her koşulda kavgalar vs ayrılacağımızı soyledi. Tum hayatımı ona uyarlamıştım. Kesin konuştu, donmem dedi. Sizce pişman olur geri doner mi?