Merhaba sevgili kk uyeleri. Onceki başlıklarımda da bahsettiğim gibi şehir ve iş yeri değiştirdik. Alışma surecimizin cok zorlu gectiğini anlatmıştım. Hala daha alışabilmiş değilim... Cok Şukur şehirle ilgili bir sıkıntı yok ama işyerindeki insanlara bir turlu alışamıyorum. Hep daha once calıştığım illerdeki iş arkadaşlarımla kıyaslıyorum kendilerini... Bizim onceki kurumumuzda aile gibiydik iş izin rapor vs hic sorun olmaz birbirimizi cok guzel idare ederdik... Ama burada insanlar surekli birbirinin acıklarını arama peşinde sanki... Kimse iş yapmak istemiyor. Cok basit meseleleri kocaman olaylar haline getiriyorlar. Pandemi sureci zaten sıkıntılı... Ve biz bebek duşunmeye başladık ama inanın bunları yaşayınca enerjim cok duşmeye başladı... Cuma gununun gelmesini dort gozle bekliyorum resmen.
Cok sacma sapan ve lacka konuşmalar geciyor... Aralarına katılsam icimden gelmiyor katılmasam soğuk damgası yiyorum...
Ornek vermem gerekirse calışanlardan kalabalık bir servis ortamında yuksek sesle "Karalahana06 Hanım galiba korunuyor o yuzden cocuğu yokmuş. Korunmasın değil mi " diyor
Diğer bir kadın calışanımız surekli cocuklarla ilgili olumsuz şeyler soyleyip doğum iznine gidenleri karalıyor... Başka bir calışan başka bir şey soyluyor vs vs... İcim bunaldı...

Ne onerirsiniz dua, kitap, film? Ama ne?