Selam kızlar iyi akşamlar herkese oncelikle.Bu aralar canım cok sıkkın iki sebepi var.Biri uc aydır işsiz olmam.Digeri de yalnız olmam hayatımda kimse yok 30 yaşındayım bu arada.
Pandemi doneminde işten cıktım ama maalesef gecerli sebeplerim vardı boş yere sebepsiz değil patronumun beni zille on dk da bir cağırması bazen misafirlerin alaycı bir şekilde kısık kısık gulmeleri iki bucuk senedir orda sekreterlik yapmama rağmen maaşımın 2400 olması yol parasinin az olması 100 lira normalde 270 lira tutuyor.Kurye organizasyonu gumruk firmasiydi calıştığım yer bunu yapan kişi işi iyi kiviramadigi icin topu bana atti bir kere ben de o gun cok sıkışık olduğu icin yaptım.Baktim o gunden sonra bu iş benim işim haline geldi.Bu durumdan şikayetci olsaydım yine birşey değişmezdi cunku patronun kardesiydi kuryelerin başında duran kişi.Ust uste gelince tahammul seviyem azaldı.
Uc aydır iş arıyorum bazen olacak sabret diyorum kendime bazen galiba bulmam cok zor diyorum etraftakiler iş buldun mu başlamadın mı bir yere diyip surekli sorup durmaları .İş aramak cidden ayrı bir kafa patlatma stres .Bilindik sitelere başvurup sekreterlik danışma santral ilanlarına şirketlerin Info email adreslerine insan kaynakları departmanına email gonderme gun icinde tel elimden hic duşmuyor yarım saatte bir yeni ilan var mı diye bakmaktan cidden zor bu işsizlik durumu.Borcum harcım yok şukur kenarda biriktirdiğim var ailemin de geliri iyi şukur maddi acıdan bir sıkıntım yok.Ama insan ister istemez karamsarlığa kapılıyor.
Başvuran sayısı o kadar cok ki goruşmeye cagrilmak bile ayrıcalık artık
.İki hafta once gittiğim bir yer vardı metroya yakın sabah sekiz bucuk akşam beş bucuk haftasınu yok maaşı 2600 civarı sanırım maaş beklentimi sordu bizde yolu da duşunup asgarî ucretin ustunde bir rakam vermeyi duşunuyoruz dedi 525 lira sodexo yemek kartı veriliyor.Gorusme iyi gecmişti huvese benden haber hemen bekleme iki haftayı bulur goruşmelerim sonrasında ikinci goruşmeler olur demişti inşallah bir umut cagrilirim.
Haftasonu olmayıp maasi da biraz yuksek olunca yer olarak da yakın olması cok avantaj oluyor.
Yalnızlik ayrı bir sıkıntı uzun suredir hayatımda kimse yok.Evden ise bir hayatım vardı bakıyorum arkadaşlarımın hepsi evli sevgilisi var nişanlı .Film izliyorum sevdiğim yemekleri yapıyorum alışverişe cikiyorum kafa dağıtmak icin ama bazen insan sevilmek istiyor imreniyor biri olsa hayatımda beraber yemek yesek canım sıkkın olduğunda ona anlatsam gun icinde seni soran merak eden birinin olmasi insana iyi geliyor.Hem aşkta hem işte yuzum gulmedi .Bu hep boyle mi devam edecek diye umutsuzluğa kapılıyorum.
Sizde boyle durumlar yaşayınca işin icinden nasıl cıktınız ya da nasil baş ettiniz goruşleriniz onemli benim icin.