Yeni evliyim. Oncesinde tanışıyorduk sevgiliydik yani gorucu usulu değil onu belirteyim. Evlenince cok şey degişti sanki. Kısaca anlatayım. Eşim dışarıya karşı mesela aileme, arkadaşlarıma karşı cok kibar ve duşunceli. Hoşsohbettir. Beni asla rezil etmez başkalarının yanında. O yuzden butun cevrem eşime bayılır. AMA yalnızken buz gibi donuk biri oldu. İki guzel laf etmiyor. Birsey deyince kavga mı cıkartacaksın diyor. İletişimimiz koptu bir suredir bu sekilde. Eskiden şakalaşırdık konuşurduk vs.
Ikincisi arkadaşımla gitmek istedigim bir kurs vardı. Eşim de gelsin beraber gidelim diye gunlerce yalvardım ama esim asla gelmeyi kabul etmedi. Bari izlemeye gel kenarda otur dedim bakariz fln diye geciştirdi. Sonra arkadaşımın eşi ortamı gormek istemiş benim eşime sen de gel beraber gidelim deyince benimki ikna olmus. Eşini onemseyen insan zaten başta kendisi merak edip gelmek istemez mi. Daha boyle cok Konu var. Bugun bir arkadaşıma yuzeysel olarak dertlesme anlaminda anlattim. Insanlar evlenince yavas yavas rutine bağlar bunlar normal dedi. AMA benim hislerim baska seyler soyluyor. Sizce sacma mı duşunuyorum?