Ben bir yıl once eşimden ayrıldım.9 yaşında bir kızım var.Bir de yaşlı anne ve babam var onlardan başka kimsem yok hayatta.Anne ve babamda farkli şehirde yasadigim yerde kimsem yok
Ne bir kardeş ne bir arkadaş.Cok zorlanıyorum hayatta yanlız olduğum icin.Bu butun omrum boyunca boyle devam edecek.Kizim olduğu icin evlenemeyecem kimseye guvenemem bu saatten sonra.Kizim da giderse bir gun ne yaparım diye cok sık duşunmeye başladım.Su anda bile başıma bisey gelse arayacağım kimsem yok cok uzuluyorum bu duruma.Anne babam kucuk yerdeler isimden dolayı yanlarına gidemiyorum.Paylasmak istedim ne bileyim.