4.5 aylık bebeğim var. Muhendislik mezunuyum. Evlendikten sonra calışmamıştım. Şimdi bir arge firmasinda guzel pozisyonda iş goruşmesine gitmiştim kabul edildim. Acıkcası pek olmaz diye oylesine gittigim bir goruşmeydi.
Bebeğimin geleceği icin calışmayi cok istiyorum. Boyle kendimi geliştirebileceğim iş fırsatida her istediğimde bulamam
Ama gelin gorun ki etrafımda "bebek cok kucuk onu nasıl bırakır gidersin" diyenler oldu.
Bebeğime ananesi ve iki teyzesi cok guzel bakıyor bir yere giderken bırakıyorum. Cok seviyorlar benden daha guzel ilgileniyorlar. İşe başlarsam onlara bırakırım diye duşunuyorum onlarda zaten cok istiyor bakariz diyorlar.
Ama şimdi vicdan yapıyorum gercekten bebegim kucuk acaba onu birakir gidersem anne sevgisinden mahrum mu buyur. Yoklugumu hisseder mi aglarmi. Gunduzleri mama veriyorum sutum az ama aksam 7den gece boyu emiyor, aksam 7den sonra mama kabul etmiyor hep emerek goğsumde uyuyor. Zaten ben işe başlasam akşam 7de evde olur emziririm diye duşunuyorum. Guzduz de meme istedigi oluyor ama bi sekilde unutuyor.
İş guzel kendi mesleğim,kendimi geliştirip iyi pozisyonlara gelebilirim. Hafta ici 6.30da bitiyor haftasonu tatili var c.tesi pazar.
Calışan annenin bebekleri buyuduklerinde nasıl olur acaba anne yoklugunu hissetmismidir. Aklımla kalbim arasinda cok kaldim su an ve cok duygusallastim sanirim. Empati kursaniz siz yerimde olsaniz ne yapardiniz?