hayatta gercekten surekli bunları yaşamaktan sıkıldım. ne istesem olmuyor.şukurlu bir insanım aksine. şuan hayatımın bu doneminde her anlamda cok kotu sınanıyorum. başkalarına altın tepside sunulan şeyler bana verilmiyor. kimseyi kıskanmıyorum gıpta etmiyorum ozenmiyorum hasetlik yapmıyorum ama bir ben miyim hayatını yoluna koyamayan? bir ben miyim bunları yaşayan.
oğretmenim atanamıyorum yuksek yapıyorum ama kadro cok az ve torpili iyi olan giriyor kim ne derse desin adalet yok bu ulkede. hicbir şey yapmak istemiyorum kendimi gercekten işe yaramaz hissediyorum evde dura dura bilgi birikiimim bile koreldi ben bu 25 li yaşlarımı hic boyle hayal etmemeiştim.
aşşk desen o ne ola? en son başka biriyle sevgili olsam tepkin ne olur diyn birine yol verdim. gozume iyi gelen biri de mutlaka kapılmış sevgilisi olmuş oluyor. yani oyle bakımsız ozensiz biiri de değilim mesela.
arkadaşlarıma bakıyorum Maşallah her şeyleri yolunda. haliyle bana ne zaman evleniceksin ne zaman işe başlayacaksın diye sorup duruyorlar. sırf sıkıcı hayatımı onlara aksettirmemek icin artık goruşmuyorum bile.
bunları yazdım eminim dalgaya alıcak bir uslupla yazanlarınız olucaktır ama benim icin gercekten sabrımın dolduğu durumlar bunlar.
benim gibi olan var mı?