17.5 aylık kızım var doğduğunda da uyumazdı hep ağlardı buyudukce değişecek kolaylaşacak diye umit ettim olmadı her ay daha da zor bir cocuk haline geldi. Hala geceleri bilmem kac kez uyanıp ağlıyor gun icinde hicbir şekilde memnun edemiyorum yemek yemiyor sevdiği birşey nerdeyse yok kilosu duşuk henuz yurumuyor neden bilmiyorum ama yurumek istemiyor son birkac gundur buyume donemi mi diş mi bilmiyorum harap olduk eşimle ofke nobetleri geciriyor kendini yerlere atıyor bize vuruyor eşyaları atıyor hatta babasına vurmaya calıştı gozune vurmuş adamın. Kendime ayıracak 5 dk bile yok tuvaletin onunde bile dovulmuşcesine ağlıyor. Rahatsızım dinlenmem gerekiyor ama uzanmama izin vermiyor ustumde tepiniyor yada kafama bişeyler atıyor. Hayatım bitmiş gibi hissediyorum bir daha ozgur olamıcam istediğim saatte yatamıcam deliksiz uyuyamıcam istediğim kitabı okuyamıcam muziği dinleyemicem. Sabahları aynı krizleri yaşayacağız diye kalkmak istemiyorum o hale geldim yardımcı olacak kimsem yok annemler duğun duğun gezdikleri icin goruşmuyoruz onlarla. Hayırları dokunmuyor hic. Eşim derseniz yoğun calışıyor sessiz adam bile artık cok yoruldum demeyr başladı kızıma yetemiyoruz ruhsal olarak cokuşteyim hic iyi hissetmiyorum