Buyuklerimiz soyler
Sana taş atana sen ekmek at..

Ben bunun yanlış olduğunu duşunuyorum. Şoyle ki mesela bana nasıl davranırlarsa bende aynen o şekilde davranıyorum. Hatta olumsuz bir davranışta bulunanlar olursa daha fazlasını alabiliyor benden. Birdaha da haddini aşmıyorlar.

Eğer buyuklerimizin dediği gibi taş atana ekmek atsak daha sonrasında bu sefer kayalar atmaya başlarlar. Bilmiyorum ben boyle duşunuyorum.

Ha tabiki bana iyi ve olumlu yonde yaklaşan bir insana da aynı şekilde davranırım gayet sıcaklanlı, eğer yardıma ihtiyacı olduğu bir konu olursa işimi bırakıp yanında olmaya calışırım.

Siz ne duşunuyorsunuz veya insanlara yaklaşımlarınız nasıl oluyor?

Bir arkadaşım beni sert mizaclı olduğum ve biraz fazla doğrucu olduğum icin beni uyarmıstı. Bu kadar doğrucu olma etrafında kimseyi bırakmıyorsun sonra yalnız kalırsın diye..

Şoyle ki insanlar benden kopmuyor aksine ben eğer hoşlanmadığım birşey sezersem veya bir hatası olduysa hayatımdan cıkarıyorum. Birini ya seviyorum ya hic sevmiyorum. Eğer sevmediğim biriyse mesela aynı ortamda bulunmak zorunda olsamda aman insanlara karşı birşey hissettirmym dye hoslanmıs gibi yapmam neysem oyum.

Bana gore birşey kaybettirmedi bu goruşum ve duruşum.

Sizler daha toleranslı mısınız insan ilişkilerinde?