Son bir kac gundur neredeyse bir hafta olacak kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki... Hayatımda biri var ama yokmuş gibi. Benim bu insanla birlikteliğim 2 yıl oldu ama birbirimizden o kadar uzağız ki. Ben anlamıyorum, kendime de soruyorum nerede yanlış yapıyorum diye. Ne kadar yakın davranacak olursam olayım benden bir adım hep geride duruyor. Ben İstanbul'dayım o ise İzmit de. Kendimi o hicbir şey yapmasa bile yakın hissediyorum. Dışarı cıktığım zaman onu duşunerek, sanki yanımda duruyormuş gibi adımlarımı atıyorum. İcimde ona karşı saf bir sevgi var. Her gecen gun icim daha fazla yanıyor cunku ben onunla gercek bir sevgili olmak istiyorum.

Doğum gunumu hatırlamıyor. Bana disleksi (unutkanlık) sorunu olduğunu soyledi. Oysa ben onun doğum tarihini unutmamak icin takvime kayıt etmiştim.

Telefon edip aramıyor, konuşmuyor aramızda sadece whatsapp ile iletişim kuruyoruz. Merak etmiyor ve ben bu konu hakkında birden fazla kavgasını ettim.

Surekli kendi hakkında hoşlandığı şeyler uzerinde muhabbet etmek istiyor. Mesela bir oyun hakkında ya da bir yayıncı hakkında (24 yaşında) ya da izlemek istediği diziler filmler hakkında konuşmak istiyor. Bende kırmamak adına istediği şeyleri yapmak zorunda kalıyorum. Benim sevdiğim onunla izlemek istediğim filmler olunca 'bakarız, bakarım sonra' lara kalıyor.

Biz en son 8 ay once buluşmuştuk. Aslında buluşma bile değildi. Okuduğu şehre gitmek icin istanbuldan otobuse binmek icin gelmişti. Onunla hic ozel olarak yaşadığım bir şey yok. sevgili olduğumuzu hissetmek istiyorum. Gecen ay buluşmak istedim ama kabul etmedi. Uc saatlik yolu gozunde buyuttu. Korona var dedi. Ama korona daha ortada yokken 15 tatil zamanı ben buluşmak istedim ve bahanelerle zarzor yanıma gelmişti. Ve gecen gun abisiyle gezmeye gitmişti. Bir insan hic mi ozlem duygusu cekmez. Hic mi ici yanmaz. Sevgi sozcukleri yok. Ozlemli sozler yok. Bıktım.

Şimdiyse gunluk olarak ondan fazla cumle kurarak konuşmuşluğumuz yok. Canım o kadar sıkkın ki.....
İcimden diyorum konuşmak istese seninle konuşurdu arardı merak ederdi ama yapmıyor demek ki seni istemiyor. Bende bu yuzden mesaj atmıyorum. Aramıyorum. Benimle konuşması icin onu zorlamıyorum. Ben bunları istemiyorum bunları yaşamak istemiyorum. Bir şeyler yaparken onu yanımda hissederek yapıyorum sonra diyorum sen salak mısın o seni duşunmuyor bile duşunduğun hayalini kurduğun şeylere bak diyorum. Canım cok yanıyor. Kendimi gercekten cok yalnız hissediyorum. O var ama o yokmuş gibi..