Merhaba herkese. 6 ay icinde kendi evime cıkmayı duşunuyorum. A,lem başka şehirde yaşıyor. Oraya gitmemek icin kendime duzen kurmam gerek. Tabii bunun icin de para.
Etrafımda okulu bitirip gelen işbulamayan cok insan var benim gibi. Ama neredeyse hepsi bir şekilde iş bulup calışıyor. Garsonluk yapan var, kasiyerlik yapan var, gunluk ucretle boş vakitlerini dolduruyorlar. Şu işim olana kadar devam edicem diyorlar.
Bana gelince korkularım mı var bilmiyorum ama kıc kaldırma ya da tembellik mevzusu değil benimki. İşe girmeye korkuyorum, calışırken aniden koşarak uzaklaşma isteği vs geliyor.
Doktora gittim ilac tedavisine başladım. (Sadece bu sorundan oturu değil)
Şimdi ufak bir pastanede eleman arıyorlarmış. İcimde bir tarafım ara git konuş yarın başla hatta para biriktir sporuna git cevre edin derken bir tarafım iki uc gun calışıp cıkarsam yine hevesim kırılcak nasıl yapcam belki daha iyi bir iş cıkar karşıma vs diyor. Bununla başa cıkamıyorum. Patanenin sahibi de tanıdık. Girip cıksam ayıp olur mu diyorum. Aşamadığım bir durum sanırım.
Para lazım zaten bunun sebebi nedeni olmaz acilen birikim yapmam lazım değil ki şu an hem harclığımı cıkaramıyorum hem evde tekim zaman gecmiyor.
Kendimi nasıl telkin edebilirim?
Bu yollardan gecmiş(herhangi bir korku) ustune gidip yenen var mı ?
Lutfen eleştirirken acımasız yorum yapmayın. Gercekten bir harekete bir atağa ihtiyacım var. Tesekkur ederim.