Selam arkadaşlar, konuya nasıl gireceğimi inanın bilmiyorum, cok hassas bir konu, belki yazacaklarıma bircok kişi tepki gosterecek ama yine de icimi dokeceğim... calışan bir ablam var, iki de cocuğu. Cocuklarını annem buyuttu, ben universite okuyordum bu yuzden yardımcı olamıyordum anneme. sonra Annem bel fıtığı ameliyatı oldu bu yuzden bir sure ara verdi cocuklara bakmaya. Yaklaşık 2 yıl ablam bakıcı tuttu ama annem ayağa kalkınca ablam bakıcıyı bırakıp tekrar bize getirmeye başladı cocukları. Başta kabul etmedik, annenin artık eski gucu yok dedim ablama ama yapabileceğim bir şey yok, mecburum dedi.. (hicbir mecburiyeti yok, bakıcısından da cok memnundu) benim universite bitti tabii KPSS calışıyorum evde. Artık bunun rahatlığı mıdır nedir ama acık acık soylememize rağmen yine de getiriyorsa ne denilebilir ki? Cocuklar 1 Aydır yeniden bizde. Annem surekli halsiz, kıyamıyorum ona butun evin işi bende bu yuzden. KPSS calışamıyorum. Dersaneye başlayayım dedim ama annem ne yapacak tek başına. Bu kadar iş yaparsa ağrıları artar. Kendime de zaman ayıramıyorum... yeğenlerimi inanın oyle seviyorum ki onlar benim canım. Ama bu surecte cok asabi oldum, yorgunluk, gelecek kaygısı filan bayağı sinirlendiriyor beni.. ablam işten gelir 5te ama cocuklarını alıp eve gitmez oturur yemeğini yer, cayını icer, hatta eniştemi de cağırır gel yemek ye. (Eniştem de bir gun eve gidelim artık demedi ya) Yemek pişmediği gunler trip atar anneme. Ama bir bardak deseniz kaldırmaz. Her şey onune gelir gider.. sonra uyuma vakti gelince kalkar eve gider. Evi sadece uyumak icin kullanıyorlar. Bazen gitmeyin artık nasıl olsa 8de buradasınız sabah diyorum sıcak bakıyorlar ) Her gun ama hergun boyle. Haftasonları dahil. başta gozume batmıyordu bunlar sonucta aileyiz biz Ablam da yoruluyor diyordum .. hergun ama hergun bu donguyu yaşadığımız icin artık tahammulum kalmadı. anneme soyluyorum ne yapacağız bu şekilde olmaz diye.. o da caresiz, kızım ne yapalım Bir şey desek kuser bir daha gelmez, sabırlı ol diyor. Annemin sabrı bende yok.. ne kadar ablam da olsa bu kadar insana yuklenilmez ya. Benim artık dayanacak gucum kalmadı. Bazen dile de getiriyorum ama değişen hicbir şey yok.. lutfen yargılamadan bana bir cozum gosterin... benim duşuncelerim yanlışsa da nasıl daha pozitif bakabilirim sizce