Merhaba. Benim iki aylık bebeğim var. Bebeğim doğduğu gunden beri eşimle ikimiz bakıyoruz. Bize yardımcı olacak kimse yok.

Eşim de aslında cok bakıyor sayılmaz. Bu durum normal mi babalar bebek bakımına ne kadar dahil olur sizde nasıl onu merak ediyorum aslında.

Mesela eşim on onbeş gunde bir yanımızda yatıyor. Biz bebeğimle yatak odasında yatıyoruz. Gece uyandığımız icin eşim salonda yatıyor. Sabahları da hic uyuyamadım diyor. Gun icinde uykusuzum diyor.

Emzirdiğim icin gunun coğunu benimle geciriyor bebeğim. Gun icinde bir ker uyutursa eşim iyi. Bazen onu da yapmıyor. Akşam uyutmak icin bazen bir iki saat cabalıyorum. Ama eşim o sırada ya tv izliyor ya kitap okuyor ya yuruyuşe cıkmış oluyor.

Bebeğimiz uyuyunca da film filan izliyoruz. Yemek yapma işi bende. Bebeğimiz ağlarsa ben onunla ilgileniyorum eşim masayı topluyor. Ama muhakkak arkasından işi bitirmem gerekiyor. Tam olarak yapamıyor.

Mesela bebeğimizin altını değiştirme işini de yapamıyor. Acıyor temizliyor ama bağlama işini beceremiyor.

Elinden cok iş gelmiyor ve cok istekli de değil oğrenmeye. Ben yemek hazırlarken bebeğimiz ağlarsa eğer susturmaya calışıyor. Baktı ki susmuyor emzir diye bana getiriyor. İşim bitene kadar oyala diyorum. Yemek filan istemiyorum boşver sen emzir sussun ağlatmayalım diyor.

Kendimi cok yorulmuş hissediyorum bazen. Eşimden bişey isterken sanki istememem gerekiyormuş gibi hissediyorum. Hali tavrı bazen zorla yapıyormuş gibi geliyor bazen.

Sizde durumlar nedir? Normali nedir?