Gunaydın Onceki konularımı bilen bilir. Boşanma surecindeyim. Ailemden Allah razı olsun.Geldiğimden beri maddi manevi her konuda arkamdalar. Keşke her kadın benim gibi şanslı olsa. Aile buyuk bir şans gercekten. 26 yaşındayım iki universite okudum. Cocuğum yok. KPSS ye gireceğim.Adalet bakanlığı alım yapacak Gerci sınava cok hazırlanamadım. Yaşadığım travmadan oturu psikolojim cok bozuk, odaklanamıyorum derse ama temelim sağlam cok şukur. Babam ise neden dikey geciş sınavına girmiyorsun kızım sen dedi ben ise kendime guvenmediğimi soyledim. Devleti kazanmam cok zor bu şartlarda cunku. Ucretli hukuka gonderirim seni , ucretlinin puanını al sen yeter dedi. Ben senin icin calışıyorum kızım yeter ki okumak iste sen dedi. Hep istemiştim avukat olmayı. Ama kısmet olmadı nişanlılık,evlilik derken. Şimdi babam onume boyle bir imkan sunuyor ama ben kendimi mahcup hissediyorum. Boşanma aşamasındayım ayrıca ailemi bu evliliğe ikna eden bendim . Kendimi suclu hissediyorum, bana boyle iyi davranıp boyle imkanlar sunmasının altında eziliyorum sanki. Adam ,2 hafta once hediye telefon aldı. Eşimin, kafamda kırdığı telefonumun aynısını almış o telefonu cok seviyordum diye Mahcup hissediyorum kendimi. Psikolog ayarlamış bana, kendimi toparlamam icin .terapiye başlayacağım. Ayrıca cuma gunu psikiyatride randevum var , ilac tedavisine de başlayacağım. Gec oldu tedaviye başlamam biraz ama... Ben yuk olmak istemiyorum aileme. Tabiki yuk değilim onlara gore ama ben yinede devlet universitesini kazanmak istiyorum. Sınava 8 bucuk ay gibi bir sure var sizce başarabilir miyim? Temelim var. Turkcem cok iyi matematiğim orta. Psikolojik tedavim ne kadar surede sonuc verir kestiremiyorum cunku ciddi bir tedavi goreceğim, o yuzden korkuyorum ya başaramazsam sınavı diye. Yorum yapanlara şimdiden teşekkur ederim iyiki varsınız