Merhabalar,
Bugun kotu bir haber aldım ve nasıl davranmam konusunda cok kararsızım.

Babamın kolon ve karaciğer kanseri olduğu haberini aldık. Kendisiyle 2 yıldır hicbir şekilde goruşmuyoruz. Ne o bizi ne de biz onu arıyoruz. Başkasıyla evli, şu an bakımını o ustleniyor.
Babam evlendiği ilk gunden beri annemi defalarca aldatmış ve ben 10, Ablam 13 yaşındayken de annemle ayrıldılar ama evde yaşanan aldatma olayları, parasızlık, babamın bizi ortada bırakıp gitmesi gibi bircok sıkıntılar yaşadık o donem. Cok zor bir cocukluğumuz oldu acıkcası, kendisi Zengin kadınlarla hayatını yaşarken; biz eşyasız evde Ablam, ben, annem yaşam savaşı verdik yıllarca. Defalarca şans vermemize rağmen hep yarı yolda bıraktı bizi, ne duğunlerimize geldi ne de doğumlarımıza.

Ama biz yine de bayramlarda filan gittik babamızdır diye. Lakin 2 yıl once birtakım sacma laflarının uzerine ablamla goruşmeyi tamamen kestik kendisiyle.

Ben hamileyken oğluma ve yeğenim icin “ona karşı bir yakınlık hissetmiyorum ama bu torunumla farklı olacak; hayvan mı deseler torunun mu hayvanı secerim o kadar bir şey hissetmiyorum.” minvalinde şakayla karışık guya laflar etti. Biz de bu laflar ve zaten gecmişten dolayı zaten ipliğe bağlı olan ilişkimizi kestik.

2-3 hafta once kalp krizi gecirmiş, haberi geldi ve ben aradım. Telefonda ağlayarak “ ne size bir şey olsa bilmek istiyorum, olseniz bilmem istemem; siz de beni bilmeyin.” dedi, ben de “sen bilirsin baba, yine denir şeye ihtiyacın olursa ararsın.” dedim kapadım.

Bugun de Ablam aradı, ona da bana dediklerini demiş. Ablam da biz senim yanındayız, istediğinde ara yazmış.

Ablam gidelim babama diyor ama benim icimden hic gelmiyor acıkcası. Hayatımın hicbir doneminde iyi ya da kotu Yanımda olmayan bir insana gitmek istemiyorum. Daha torununu bir kere bile gormedi, oğlum 20 aylık.

Sizce gitmeli mi? Siz olsanız ne yaparsınız?