Merhaba oncelikle iyi akşamlar.. Zor zamanlardan geciyorum ve hepimizin dertleri var bazen cozum arıyorum bu forumda tavsiyeler alıyorum. Aslında son zamanlarda iyice duşunduğum bir konu var aklımda. Tavsiyeye gercekten ihtiyacım olduğu. Yalnız buyudum diyebilirim. Dertlerimi anlattığım kimse olmadı. Ya da ornek alabileceğim sağlıklı anne ve baba. Aile olarak cok kapalıydık. Evimize misafir gelmezdi. Dışarı cıkmama pek izin olmazdı. Yani işte kısaca kapalı buyudum. İlk universiteye gittiğimde insan ilişkilerindeki zorlanmamı gordum. Cok basit hatalar yaptım insan ilişkilerinde mesela aileni guvenmediğin insanlara anlatmamak gibi. Ya da tanımadığın insanların yanında sarhoş olmamalısın gibi. Butun bunları değerlendirmek istiyordum. Bunda korana gunlerinde insanlardan uzaklaşmamın ve daha fazla duşunmemin etkisi olduğunu duşunuyorum. Buyuk ihtimalle benden daha tecrubeli olduğunuzu duşunuyorum. Yani aslında iyileşme terapisi gibi. Bu hayatta başıma şu şu geldi asla yapmadığım dediğiniz neler var. Hatasız yaşamak değil amacım biraz daha duşunup hayata daha iyi adapte olabilmek aslında soylediklerinizi uzun uzun duşunup listeme yazmayı planlıyorum. Bana daha iyi geleceğini ve bence birbirimizden cok şey oğrenebileceğimize inanıyorum.
Universiteye ilk başladığım zamanda ailemle ilgili sıkıntılarımı arkadaşımla paylaşmıştım tabi o zamanlar iyi anlaşıyorduk. Anlaşamadığımız zamanların birinde bunu bana karşı kullanmıştı işte senin annen baban bole sen de onlar gibisin diye aslında alakası yoktu sadece onda rahatsız olduğum bir davranış konusunda uyarmıştım. Bana karşı yapılan bir hareketti cunku. Ve bunu cok iyi oğrendim. Kimseye guvenmiyorum değil de daha dikkatli olmam gerektiğiydi.