Tekrar merhaba herkese,
Yakın bir zamanda evlenmek uzere olan abimin telefonundan gay/ transeksuel bireyler ile olan konuşmalarını yakaladığıma dair konu acmıştım. Abim nişanlı ve nişanlısı muhafazakar bir kız. Konudan haberi yok. Ailem muhafazakar bir aile ve bu durumun duyulması abimi intihara surukler, bir yandan vicdanen huzursuzum, kızin bilmesi lazım demiştim. Konuyu oğrendiğim anın şokuyla anneme soylemiştim. İlk once konuyu ortbas etmeye calıştı fakat gunlerce hasta oldu, bunalıma girdi.
Eski konuma bakabilirsiniz.
Bu durum uzerine annem gunlerce ağladı, hastanelik oldu, psikolojisi bozuldu. Bunun uzerine herkes evde bir tuhaflık olduğunu sezdi. Tabi abimde.
Annem abime bildiklerini soyledi kendi gormuş gibi soyledi, tabi abim şok icinde anneme yuklendi. " Sen bana ne demek istiyorsun, sen ne konuştuğunu farkında mısın " tarzında kadına ruh hastası muammelesi yapınca ben dayanamadım ve pat diye odaya girdim. " Annemin gorduklerini ben de gordum, hadi o yanlış anlamış ben de mi yanlış anladım " diyince eli ayağı boşaldı.
Annem cıktı ve biz konuştuk. Ustu cıkmaya calışti. Psikolojik baskı kurup beni alt etmeye calıştıkca ben gerildim, kızdan ayrıl, bizi de kendi gunahına sokma, senin gibi bir abim yok, hatani kabul etmek yerine hÂl uste cıkmaya ve uzerime yurumeye devam ediyorsun dedim.( soylediklerim belki yanlış boyle seyler demek yerine daha anlayışlı davranmak istedim ama onun tavrı,o şok ve uzuntu ile ağzımdan dokuldu hepsi). Biz tartışırken abim babama dedi ki " baba bunlar bana ib..e diyor, beni bunla sucluyorlar dedi". Ağlamaklı oldu.Ben şok oldum. Cunku asla kimse bilsin istemedim. Babam " sen benim oğluma ne diyorsun" diyerek beni dovmeye kalktı. Evden kovdu ama abim şok icinde benim bunu oğrendiğimi bilip derbeder bir hale geldi ne kadar inkar etse de.
O gece abim kardeşimi arayıp, gel beni al ben intihar edicem yoksa beni hemen al demiş. Abim gece evden cıkınca annem babam uyanıp onu goremedi ve onun intihar ettiğini duşunup bağırış cağıris ağladılar, babam kriz gecirmek uzereydi. O geceyi boyle atlattık. Sabah abım babama ve erkek kardeşime " ben transeksuel biriyle oylesine konuştum ama yanlış hic bişi yapmadım, konuşmamam gerekirdi ama ben yanlış yaptım. Cok utanıyorum ama ben bu insanlarla birlikte olacak biri değilim, nolur bana bu gozle bakmayın. Muzlu pasta bana iftira atıyor" diyerek hungur hungur ağlamış. Babam eve geldi ve beni dovmeye calıştı. Aslında belki de kabullenmek istemiyor. Abine iftira atıyorsun sen şeytansin defol bu evden seni geberticem diyerek gunlerce evde hakaret kufur psikolojik eziyet etti. Kardeşim abime " sen boyle konuşmalar niye yapıyorsun, bir daha tekrarlanirsa hakkında cok yanlış bir algı oluşacak, konuşmakla hata etmişsin bundan otesini zaten kimse duşunmuyor sana inanıyoruz ama bir daha bu tarz bir durumun icinde olursan artık şuphe duyarız. O kızı aldatırsan oyle ya da boyle, bir ailen yok bil, bu konunun uzerine yapacağın en kucuk hatada seni yok sayarız" diyerek konuyu kapatmış. Aynı şekilde babamda bu tarz bir konuşma yapmış
Babam annem kardeşim konu ile yuzleşmek istemiyor. Abim gunlerdir derbeder hÂldeydi, konu kapanınca biraz toparlandı ama hala durgun ve duşunceli. Herkes de buyuk bir savaştan cıkmış gibi bir hal var. Gunah kecisi ben oldum, babam benden nefret eder gibi bakıyor. Oğluma iftira atan şeytan diyor bana. Annem de bana kızgın, abimin kendine bişi yapmasından korkuyor ve konuyu herkes dersini aldı diyerek unutmak istiyor.Herkes ortada yanlış var ama herkes dersini aldı yeter diyerek konuyu kapatıp beni gunlerdir psikolojik şiddete hakarete maruz bırakıyorlar. Erkek kardeşim bir tek destek bana, abim konu icin dersini aldı, sen de unut ve kapat başka turlu bu aile de katliam cıkacak, ben gerekli konuşmayı yaptım, bir daha tekrar ederse artık kimse ona inanmaz bunu biliyor diyerek konuyu unutmami istedi. Buradan oteye bişi yapamıyorum arkadaşlar
Kıza bişi soyleyemiyorum. Olması gereken bu biliyorum ama olacaklar beni korkutuyor. Abimin dersini aldığını duşunmek istiyorum ama sanki ailesi arkasında gibi bir durumda oluştu. Umarım kimsenin bu konuyu kabullenmek istemediği icin onun yanında olduğunun idrakina varmistir. . Huzursuzum, kız icin uzgunum. Psikolojik destek almaya karar verdim. Git kıza soyle diyenleriniz olacak, arkadaşlar bunu da yaparsam bu sefer tum sulale duyacak, abim gercekten intihar edecek ve ben ailem tarafından ne hÂle gelirim bilmiyorum. Abim nişanlanacagi kız icin kıpır kıpır. Cok mutlu. Belki evlenince bu durumlardan kurtulmak istiyordur, belki gercekten bir hataydi olay duyuldu dersini almıştır diye duşunmek istiyorum. Cunku psikolojim bozuldu. Daha fazla bişi yapamıyorum. Huzursuz ve cok kotu bir haldeyim. Kıza karşı vebal borcum var. Delirmek uzereyim ama daha ne yapayım ?Sizce de elimden geleni yapmadım mi ?