Laparoskopik Cerrahi
Laparoskopik cerrahi , kucuk bir video kamera sistemi ve ozel geliştirilmiş cerrahi el aletleri yardımıyla dokulara en az hasar verecek şekilde operasyonları gercekleştirmeyi amaclayan bir cerrahi yontemdir.
Geleneksel acık cerrahi yontemde operasyonun yapılacağı organ veya dokulara ulaşabilmek icin değişik buyukluklerde kesiler yapılır. Ve cerrahi işlem bu kesiler icinden direkt olarak uygulanır.
Laparoskopik cerahide ise “port” adını verdiğimiz 5mm-10mm capındaki kucuk deliklerden “trokar” denilen ici boş boru şeklinde aletler karın cildinden batına sokulur ve bu trokarlardan gecebilen ozel aletler yardımıyla, batın dışından operasyon yapılır. Aletlerin batın icine guvenle sokulabilmesi ve organlara hasar vermemesi icin, oncelikle batın boşluğuna ozel bir iğne( veres iğnesi) yardımı ile karbondioksit gazı doldurularak kapalı bir boşluk oluşturulur. Gobek hizasından batına trokar yerleştirilip icinden goruntuyu sağlayacak optik cihaz (endoskop) gecirilir. Endoskop kuvvetli bir ışık kaynağı ile ilişkilidir ve batın ici goruntusunu ozel geliştirilmiş kucuk bir video-kamera sistemi ile vucut dışına monitore yansıtır. Operasyon monitorden tum operasyon ekibi ve izleyiciler tarafından gorulebilir ve video recorder ile kayıt edilebilir. Endoskop cerrahın calışma alanına doğru yonlendirilebilir. Kucuk damar ve kanallar 16-20 kez buyuk gorulebilir, bu da operasyonun daha guvenli yapılmasını sağlar.
Avantajları:
Geniş doku kesilmeleri olmadığından daha kucuk bir yara izi kalır, kanama olmaz veya en az miktardadır.
Ameliyat sonrası ağrı en az seviyededir.
Geniş kesiler olmadığından enfeksiyon oranı daha duşuktur.
İyileşme daha cabuk olur. İş guc kaybı en az duzeye iner.
Yara yerinde fıtıklaşma şansı azaltılmış olur.
Deneyimli ekipce uygulandığında daha guvenli bir yontemdir. Operasyon sırasında zorlukla karşılaşıldığında tekrar acık cerrahi yomteme donme şansı devam eder.
Dezavantajları:
Avantajlarının yanında ileri teknoloji urunu ozel arac ve gerecler ve iyi yetişmiş ekip gerektirir. Yeterli deneyimi olmayan ellerde komplikasyon oranı da artar. Operasyonda kullanılan aletlerin coğu bir kez kullanılan ve atılan (disposable) aletler olduğundan maliyeti yuksektir.
Bu yontem ilk defa safra kesesi ameliyatlarında uygulanmış, sonraları kasık fıtıkları, apandisitler, mide ameliyatları, karın ici kistler laparoskopik olarak ameliyat edilmişlerdir. Gunumuzde ise hemen hemen butun ameliyatlarda laparoskopik cerrahi uygulanabilmektedir.