Konu her zaman ki gibi sevgilim. Lanet ediyorum artık kendime. Kafayı yedim.
Bugun kavga ettim. Suclusu elbette o ama kabullenmiyor. Aksine burnunu dikerek benimle hem konuşmayı reddediyor hem de yaşanan şeylerin suclusu benmişim gibi bir hissiyat yaratıyor. Yazıyorum yazıyorum ya goruldu atıyor ya da git başımdan yazma bana gibisinden cevaplar alıyorum. Ya hu beni hem tersliyorsun ben sesimi cıkarınca kabahatlisi neden ben oluyorum. Bana neden boyle davrandığını ben bilmek istiyorum ki sana yazıp duruyorum. Yazma etme diyeceksiniz olmuyor. İnsanın zoruna gidiyor gercekten. Cocuğun umurunda bile değil ya. İnsan bu gibi olaylar yaşanınca duzeltmek icin oturur konuşur. Bir yere varır. İyi de konuşsam kotu de konuşsam değişen hicbir şey olmuyor. Kafayı yedim.